Hükümet, dış politikada çok önemli açılımlar yapıyor...
Ülke, ilk kez kendisine yakışır bir görüntü vermeye başladı...
Buraya kadar çok güzel...
Fakat önemli bir nokta daha var...
Bu müthiş ivmelenmenin artarak devam etmesi, Türkiye ekonomisinin gücü ile doğrudan alakalıdır...
Piyasaların bu açılımları destekleyecek şekilde yeniden düzenlenmesi de lazım...
Bu iş, sadece merkez bankasının kafasına göre çizdiği kur-faiz politikaları ile ya da hükümetin makro oranları tutturmaya çalışan orta vadeli programlarıyla yapılamaz...
Aylardan beri yeni mali fırtınaların geldiğini, rezerv para sistemlerinin çökmeye başladığını ve altının para fonksiyonu göstermeye başladığını yazıp duruyoruz...
Euro çözülmeye başladı, Avrupa Birliği’nin siyasi çatlakları her geçen gün derinleşiyor, altın fiyatları tüm zamanların rekorunu kırıyor...
Sırada dolar var...
Er geç ona da sıra gelecek...
O halde ekonominin, büyük ve bağımsız Türkiye modeline uygun şekilde yeniden ele alınması ve arızalarının elden geçirilmesi mecburiyeti ile karşı karşıyayız...
İşin merkezinde, ekonomi caddelerinin kaldırım taşları olan küçük esnaf duruyor...
Ekonomide bazı mekanizmalar açık piyasa işlemine terk edilemez... Bu yapılar zaman içinde bozulur ve telafi edilemeyecek hasarlar oluşur...
Mesela kırmızı et fiyatlarındaki yaşanan tuhaflıklar silsilesi bu duruma iyi bir örnek oldu...
İthalatın bir çözüm olmayacağı işin başından belliydi...
Sorun daha karmaşık görünse de aslında sebebi çok basitti...
Devlet uzun zamandan beri pek ilgilenmediği tarım ve hayvancılık sektörüne aniden el atarak sorunları birkaç günde düzeltmeye çalıştı...
Mümkün değildi elbette...
Küçük esnaf yapısı da aynı şekildedir...
Bunları sürekli korumak ve desteklemek gerekir...
Küçük esnaf vergi, harç kıskacında eziliyor, bankalar tarafından yolunuyor...
Büyük şehirlerde 300-500 metre arayla alışveriş merkezleri açılıyor...
Rekabet daha işin başında imkânsızlaşıyor...
Hâlbuki küçük esnaf, devletin üzerinden büyük bir yükü kaldırıyor, istihdam üretiyor...
Ekonomiyi ısıtıyor, sokakları canlandırıyor...
Bir vergi dairesi müdürü bahsetmişti...
Bulunduğu ilde, 3 bin küçük esnaftan alınan verginin toplamı, bir tek sanayi şirketinin transfer fiyatlandırmasındaki yolsuzluğuna kesilen cezaya ancak denk geliyor...
O halde gidip vergiyi büyük şirketlerden, mali sektörden, bankalardan toplayın...
Fakat şunu da biliyoruz...
Türkiye ekonomisindeki para sistemi, birkaç büyük bankanın yöneticisi ve sayısı iki elin parmaklarını geçmeyen “o seçilmiş bürokratların” denetimi altındadır...
Bu mekanizma hem hükümetleri yanıltıyor hem de merkez sağ iktidarlara karşı statükonun ekonomi üzerinden muhalefet yapmasına imkân veriyor...
Ortaya çıkan bu tabloda, büyüklerin karıştığı vergi yolsuzlukları, 1 milyon 900 bin küçük esnafın ödediği toplam vergiyi defalarca katlıyor...
Bu şartlarda devletin, bankaların, belediyelerin ve devasa alışveriş merkezlerinin baskısı altında kalan küçük esnafın nefes alması, büyüyüp serpilmesi katiyen mümkün olmuyor...
Modern ekonomi yönetimlerinde küçük esnaf çok ciddi şekilde korunur...
Vergi muafiyetleri, faizsiz finansman imkânı ve adil rekabet şartları sağlanan küçük esnaf, bunun karşılığını istihdam, iç talebin canlandırılması ve mikro düzeyde piyasa finansmanı ile zaten fazlasıyla geri ödemektedir...
Üstelik lonca geleneğinden olsa gerek, sokaklardaki siyasi gerilimin düşürülmesi anlamında da inanılmaz bir etkiye sahipler...
Sadece gereğini yapmak, bunları her anlamda rahatlatmak lazım...
Onları kazanan Türkiye’yi kazanır.