Türkiye'mizde okullar açılırken özellikle resmi ağızlardan sıklıkla duyduğumuz dört tane kelime var. Bunlar:

• Eğitim.

• Öğretim.

• Tedrisat.

• Tedris kelimeleridir.

Yıllardır aynı kelimeler tekraren duyula duyula bu kelimeleri insanlarımız kanıksamışlardır. Konuşulur ama kimsenin dikkatini çekmez bu kelimeler. Ne mânâya geldiğini de anlayanların adedi pek azdır. Bu kelimeler isiterseniz birlikte mütalâa edelim:

• Eğitim:

Bir insanı veya hayvanı davranış, duygu ve görgü bakımından istenilen amaca göre yetiştirmek işidir.

Çocuğun ruh, beden ve zihin yeteneklerini geliştirme ve topluma göre yetiştirme sanatıdır.

Eğitmek amacıyla verilen dersler, bilgiler... vesaire.

Eğitim insan şerefine yakışan hayat tarzını öğretmek tarzıdır.

• Öğretim:

Belli bir amaç/gâye için gerekli bilgileri vermek işidir.

• Tedrisat:

Öğretim işidir.

• Tedris: Ders verme

Okutma ve

Öğretme... demektir...

• Kâinatta herşey eğitime tâbidir.

Hayvanı eğitmezseniz vahşi olur.

Ağacı eğitmezseniz yabâni olur.

İnsanı eğitmezseniz hırsız olur, câni olur, katil olur, hayvandan aşağı bir mahluk olur. Anasını kesen bir katil olur.

Siz dersiniz ki:

- Efendim! Çok yakın zamanda üniversiteden mezun olmuş, hatta doktorasını bile yapmış kişilerin annelerini boynundan keserek parçalayıp çöp konteynırlarına attıklarına millet olarak şahit olduk.

Ayrıca eğitimli hırsızlarımız var. Devleti, milleti soyan eğitim soyguncularımız var. Devletin kasasını soyan, milletin canına okuyan siyasilerimiz, bürokratlarımız var.

Bunlara ne diyeceksiniz?

Söyleyeceğim ilk söz Türkiye'deki maarif sisteminin bozukluğu başımıza bu gaileleri açıyor. Mevcut sistem hepimizi helak ediyor.

Dünyadaki birçok muvahhit Müslüman, cahili eğitimlere tâbi tutulmak suretiyle sorumsuzmuşcasına karmaşık bir yaşantı içine itilmiştir. Karşı bir reaksiyondan yoksun bir hâldedir. Vurdumduymazlaşmıştır. Egoist olmuştur.

Farz-ı ayn ilimlerden yoksun herkes bâtıl fikirlere saplanıp fasit bir daire içinde dönüp durmaya mahkumdur.

Hangi ülke huzur istiyorsa önce maarifine dikkat etsin. Maarif insanlara bazı bilgileri veriyor, fakat insanı insan yapacak hususlara yeterli ağırlık vermiyor.

İnsanı mânevi yönden yetiştirmezseniz herkesin biribirini rahatsız edici tutumlarından (her çeşit anarşiden) kurtulamazsınız.

İnsanlık bunalım geçiriyor. Geleceğinden tedirgin. Korku ve endişesi amansız bir düşman gebe olarak görülüyor.

Oysa eğitimin asıl amacı/hedefi, insanları önce müsbet kişilik, sonra meslek sahibi yapmaktır. Milli kültür mirasının yeni nesillere aktarılarak benimsetilmesi de eğitimin önemli hedeflerindendir.

Eğitim sağlıklı olmalıdır. Aile, okul, üniversite ve iş dünyası ile medya bütün insanlara daima müsbet örnekler vermelidir. Bunun için taklit edilenlerin hep müsbet olması gerekir. Toplumun geleceği çocuklarına kazandırdığı kişilikle doğrudan alâkalıdır. Uygulanan eğitimle, insanları, müsbet kişilik vasıflarına sahip kılamayan toplumların gelecekleri huzursuzluktan, anarşi ve terörden emin olamaz.