Sahabe-i kiram hazeratı birbirlerinden ayrılırken Asır Suresi'ni okurlardı. Asır Suresi'nde üç önemli husus var:

*İman

• Salih amel

*Mü'minlerin birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye etmesi.

İşte vedalaşırken birbirlerine "Eğer bu üç şartı yerine getirmezsen hüsrandan kurtulamazsın" uyarısında bulunuyorlardı. Günümüzde bu kültür ne yazık ki bilinmemektedir. Şimdi bizim kültürümüzde insanlar "Kendine iyi bak" temennisinde bulunuyorlar. Yani "bedenine iyi bak da, ruhun ne olursa olsun" demiş oluyorlar.

Oysa insan ruh ve bedenden teşekkül etmiştir. Ruh, mânâ âleminin, beden ise madde âleminin varlığıdır. İnsan, bu iki varlığın buluştuğu an, Yaratıcısına kul olma mertebesine ulaşır. Buluşma ânı da ana rahminde gerçekleşir. Anne karnında 120'nci gününe ulaştığında beden, ruh ile buluşur ve bu anda insan kulluk vasfını kazanır.

Bedenin yönetim merkezi beyin, ruhun yönetim merkezi de kalptir. Beyin, sinir sistemi vasıtasıyla bedene hükmeder. Kalp ise, vücuttaki dolaşım sistemini koordine eder. Sürekli bedene hükmeden beyin, sinirlerin gerilmesi sonucu yorgun düşer. Kalp de sistemli bir şekilde vücuda temiz kan pompalar. Bununla vücudu zinde tutar. Bu çalışmanın sağlıklı devam edebilmesi için hem ruhun hem de bedenin gıda ikmali yapması gerekir. Araştırmalarda şöyle bir netice veriliyor: İnsan:

* Havasızlığa en fazla 6 dakika,

*Susuzluğa 6 gün,

*Açlığa 6 hafta dayanabiliyor.

Beden için en temel ihtiyaç hava, su ve yemektir. Bunlar bedenin ihtiyaçlarıdır. Beden gibi ruhun da ihtiyaçları vardır, bunların da karşılanması şarttır.

Bedenin ihtiyaçları karşılanmazsa neticede ölüm gerçekleşir. Ruh için ölüm söz konusu değildir. Ruhun ihtiyaçları karşılanmazsa neticede ölmez ama hüsrana uğrar.

Ruhumuzun en temel ihtiyacının ne olduğunu Allah (c.c.) Kur'an-ı Kerim'de Asır Suresi'nde kullarına bildirmiştir. Asır Suresi, Kur'an'ın en kısa üç ayetlik üç suresinden biridir.