“Terörle mücadelede Oslo sürecinden alınan tecrübeler doğrultusunda, artık karma bir strateji yürütülüyor. Eskiden ya operasyon ya da müzakere şeklindeydi. Şimdi güvenlik önlemleri sürerken, görüşmeler yoluyla da çözüm aranıyor.”

Bu sözler Hüseyin Yayman’a ait ve önemli tespitler.

Lakin insanın “ha şunu bileydin” diyesi geliyor.

“Oslo sürecinden alınan tecrübeler” vurgusunun ağızdan çıkması kolay ama Türkiye’ye yaşattıkları ortada.

AK Parti’yi aylar süren bir hercümercin içine soktu. Gereksiz tartışmalarla çok kıymetli zamanlar kaybedildi ve PKK alan kazandı.

Bizi “şahin” diye niteleseler de en başından beri, görüşmeler sürerken operasyonların asla durdurulmaması gerektiğini, PKK’nın sürekli yığınak yaptığını, bölgeye yerleştiğini söyleyip durduk.

Görüşmeler sürecince güvenlik önlemlerinin ihmal edilmemesi, operasyonların durmamasını söylediğimiz için bizi 2009’dan başlayan süreç boyunca yaklaşık iki yıl “kan dökülmesini istemekle” suçlayıp durdular.

Yayman bir “tecrübeden” bahsediyor ama bunun için ağır bedeller ödenmesine gerek yoktu.

Şu an da yok.

PKK’ya karşı çeşitli enstrümanlar deneniyor olabilir. Ancak bu deneme ve çabalar esnasında kalkanları kaldırmamak şart.

Halen devam eden süreçte de güvenlik birimlerinin işlerini yapmalarına mani olunmaması lazım.

Bu yoğun kış şartlarına rağmen Lice’de örgütün Diyarbakır Bölge Sorumlusu’nun da bulunduğu 10 kilit isim ve Kanireş’te 46 terörist etkisiz hale getiriliyorsa, güvenlik güçlerini de takdir etmek gerekir.

Pek çok kimse yılbaşını rahat yatağında veya bazıları eğlencelerde geçirirken, İçişleri Bakanımız Hakkari’de bu başarılı operasyonları yapan ekiplerin yanındaydı.

Güvenlik güçleri artık mücadelede Jandarma Özel Harekat-Polis Özel Harekat ve Bordo Berelilerden müteşekkil profesyonelleri kullanıyor. Bunun semeresi yukarda saydığım son haftada gerçekleşen iki büyük operasyon.

Yalçın Akdoğan’ın dikkat çektiği Jandarma-Emniyet-TSK üçgenindeki bu güçlü işbirliği her geçen gün tecrübesini artırıyor. PKK’nın mücadele biçimi, üstlenmesi, mağara ve sığınak türleri, destek bulabildiği noktalar, kişiler dahil Akdoğan’ın belirttiği “profesyoneller” tarafından büyük bir tecrübe havuzuna dönüşüyor.

Örgütün “alanda” işi zor ve kış dahil artık her geçen gün sahada daha da silikleşecekleri açık.

Süreci hızlandıracak ve çözümü çabuklaştırabilecek “görüşmeler” bu nedenle oldukça hassas. Burada denge kurulma gibi bir yanlışın içine düşülüp, profesyonellere fren yapılırsa her şey eskiye döner.

Ve Hüseyin Yayman yeniden ekranlara çıkar ve edinilmiş yeni tecrübelerden bahseder.

Operasyonları frenleme baskısı olabileceği endişesine beni sevk eden şey, medyadaki davul zurna hali…

Görüşmeler daha başlangıç aşamasında Hürriyet gazetesinin manşetinden duyuruluyor, ardından görüşmelerin tarihine kadar içeriği ve takvimi medyaya servis ediliyorsa, burada en hafif tabirle “amaç kayması”ndan söz etmek gerekir.

Sürecin davul zurnayla medyaya servis edilmesi, görüşmelerde birilerinin amacının “çözüm” değil, reklam ya da profesyonelleri by-pass etme olduğu hissi uyandırıyor. Türkiye bu tip kurumlar arası kıskançlıklara daha önce de şahit oldu.

Bence Yalçın Akdoğan’ın işbirliğini övdüğü üçlü yapıyı dörtlü beşli hale getirmek gerekiyor vesselam.