Farkında mısınız? Materyalist bir yaşam tarzı hayatımızın tarzı haline gelmiştir. Bu tarz öylesine hayatımızı etkilemektedir ki, hepimiz sadece kendimizi düşünür olduk/bencilleştik. Bencillik, iğrenç bir hastalıktır. Toplumu ifsat eden bir melanettir.

Bencil tarzlı insanlar sadece para, borsa, banka, döviz, çek, senet, kazanç vesaire gibi durumlara müptela olurlar. Tatminsizlik böylelerine dünyayı zindan eder. Maddeten istediğini elde edenler ruhen mutmain değillerse kanaatkârsızlık böylelerini cendereye sokar. Böylelerini aybaşı, ay sonu, kredi kartları, taksitler, SMS’ler yarış atına çevirir.

Bu çarka kendisini kaptıranlar hayatı sadece modadan, defileden, eğlenceden, kural tanımazlıktan, teknolojik aletlerden, cep telefonlarından, eşyadan, şehvetten ve şöhretten ibaret zannediyorlar. Böyle bir şey hiç olabilir mi? Asla olamaz/olamayacaktır da. Çünkü hiçbir varlık, bahusus hiçbir insan boşu boşuna yaratılmamıştır. Tesadüf diye bir şey de yoktur. Olan her şey tevafukîdir. Bunu akıl edemeyenler hep yalpalıyorlar.

Bunca olumsuzlukların kökünde psikolojik ve ruhsal sebepler vardır. Her dengesizlik başka bir dengesizliğe altyapı oluşturur. Hepimiz öncelikle kendimizden sorumluyuz. Kendi mutluluğumuz gerçekleştiremezsek kimseye faydalı olamayız. Çevresine pozitif enerji yayamayan kimse zarar veren bir potansiyeldir. Bu fasit dairede sıkışmışlık insanlara dünyayı zehir ediyor. Çare ne? Bu beladan kurtuluşun çaresi Müslüman için çok kolay. Ama Müslümanlara bu kurtuluşun yolu hep karanlık gösteriliyor. Batılı anlayışına saplananlar bocalıyor, bocaladıkça da kahroluyorlar.

Çok kısa şu soruları kendimize bir sorabilsek mesela halledilmiş olacak. Soralım kendimize:

Ben nereden geldim? Niçin geldim. Gelmemin mânâ ve maksadı nedir? Yaratılışımın hikmeti nedir? Burada ne kadar kalacağım? Dönüşüm nereye olacaktır? Bir mü’min bu soruların cevabını aklıselim ile verdiği an kurtuluşun kapısını kendisine açmış olur. Bundan sonrası selametle yoluna devam etmektir.

Allah (c.c.) hepimizi bunda muvaffak eylesin…