Batı dünyasının ikiyüzlülüğüne örnekleri saymaya kalksak ansiklopediler dolar. Çıkar ve faydacılığın esas olduğu, materyalizmle yoğrulmuş bir medeniyetten medet umulmaz.

Mısır’da ve Suriye’de yaşanan zulüm karşısında Batı’nın ikiyüzlülüğünü, ilkesizliğini konuşmaktan kendi enerjimizi tüketiyoruz.
Başta Suud olmak üzere İslam ülkelerinin pek çoğunun ilkesizliği üzerinde dursak belki daha hayırlı bir iş yapmış oluruz.
Müslüman’ın dökülen kanı ve akan gözyaşı Batı medeniyetinin umurunda olmamıştır ve olmayacaktır.
Zalimden merhamet ummak parmağını emerek açlığını bastırmaya çalışan bebeğin halinden farksız.
Şapkamızı önümüze koymalı, Üstad Necip Fazıl’ın ifadesiyle öz beynini burnundan kusacak kadar düşünmeli, kendi derdimize kendimiz derman, kendi yaramıza kendimiz merhem olmalıyız.
Halkı fakir ve perişan Ortadoğu ülkeleri, o fakir halkın ekmeğinden keserek alınan silahları, bombaları yine o halka karşı kullanıyor.
Öz askerleri merhametsizce kendilerini bombalıyor. Göğsünden vurulmuş merhamet dileyen Mısırlı bir Müslüman’a, kendi askeri postalıyla kafasına vurarak gösteriyor merhametini.
İslam’ın yayılış dönemindeki cahiliye tablolarını bu kez kitaplardan okumuyor, televizyon ekranlarından canlı canlı seyrediyoruz.
Şam’daki, Halep’teki, Kahire’deki, Rabiat’ül Adeviye Meydanı’ndaki bu Cahiliye zulmünü ancak ve ancak Muhammedi Ruh durduracaktır. Obama değil…
Münafıklık, firavunluk, mürtedlik, müşriklik nasıl bu topraklarda yeniden kök saldı?
Müslüman Kardeşler’in lider kadrosu keskin nişancıların kurşunlarına hedef oluyor.
1400 yıl önce Kabe’de namaz kılarken başları ezilen Müslümanlar, şimdi namaz kılarken Adeviye Meydanı’nda kurşunlanarak öldürülüyor.
Zulüm aynı, çözüm de aynı olmak zorunda.
Bu zulme zulüm demeyenin elbet dili kuruyacak, bu zulüm karşısında susanlar elbet hesabını verecek…
İslam topraklarında tek damla kan akmaması için ne yapmalıyız?
Nasıl politikalar, nasıl manevralar, nasıl hamleler yapmalıyız?
Türkiye, Müslüman Kardeşler’le ilişkisi en güçlü olan ülke.
Mısır halkının her kesimi ülkemize büyük sevgi besliyor. Mısır halkıyla başka bir halkla nasip olmayacak kadar derin ve farklı bir mazimiz var.
Gelecek adına pek çok şey ifade edecek nesillerin yok olmaması, giderek büyüyen ve güçlenen Türkiye’yle Ortadoğu’da partner olacak tek sağlıklı ülkenin bu haline rağmen Mısır olabileceği gerçeğini göz önünde bulundurarak, İslam’ın ve Müslümanlar’ın yarını için, devreye girmemiz şart.
Türkiye, ağırlığını ortaya koymalı, tarafları masaya oturtmalı, kanı durdurmalı. Müslüman Kardeşler nesline Mısır’ın geleceğinde ihtiyaç var. Bu nesli selde akan kütükler gibi kaybedemeyiz. Onlarca yılın göz nuru, emeği, cefası, fedakarlığıyla yükselmiş bir nesilden söz ediyoruz.
Türkiye’de bu darbeleri çok yaşadık. Her on yılda bir Müslümanların başına balyoz gibi indiler. Bizi tahrik edip devletin silahlı güçleriyle karşı karşıya getirip imha ettirmek için her yolu, her provokasyonu denediler. Çok zararlar verdiler, çok canımızı yaktılar. Ama neslimizi ve yarınlarımızı darbecilere yem etmedik, onların oyununa gelmedik. Kendi yolumuzu kendimiz çizdik, her badireyi en az zararla atlatmanın çaresine baktık.
Bugün Erdoğan iktidardaysa, onu zindana atanlar karşısında onların istediği gibi davranıp, provokasyonlarına gelmediği içindir. Çilesini çekti, oyuna gelmedi ve hak ettiği noktaya ilerledi.
Bugün Müslümanlar eğitimli ve donanımlı olarak hayatın her alanındaysa, kendilerini kaptırmadıkları ve korudukları, badireleri en az zararla atlattıkları içindir.
Müslüman Kardeşler’in her bir ferdi altından, zümrütten kıymetlidir.
Onları feda edemeyiz. Dr. Muhammed’in kızı Esmalar yaşamalı, çoğalmalı, bir nesle bir nesil katıp yürümeli.
Küfür devam eder ama zulüm devam etmez. Müslüman Kardeşler Mısır’ın kaderine yazılmış.
Bir gün o koltukları alacaklar ve hiçbir zalim gıkını çıkartamayacak.
Ve bu olurken ne Batı’dan medet umarak yapılmış olacak ne de tanklardan…