PKK’nın sınır dışına çekilmesi konusunda yeni bir takvim üzerinde çalışılıyormuş...

Geçtiğimiz ilkbaharda bölücü örgütün sözcüleri “Dereler çok kabarık, dağlarda kar var, yürümek uzun sürüyor” diye ipe un sermişler ama tarihi uzata uzata “Yaz sonunu bulur” noktasına getirmişlerdi.

Yazı geçtik, kış bitti, bahara geldik. Şimdi ikinci yaz başladı.

Tekrar yine döndük “çekilme” mevzusuna.

“Geçen yaz sonu bitmeyecek miydi?” diye sormayın.

Eşkıyadan doğru söz mü bekliyorsunuz?

PKK cephesinde değişen bir şey yok.

Çekildikleri filan da yok.

“Kaçırılan çocuklar” deniyor.

PKK son zamanlarda dağa o kadar çok genç ve çocuk çıkardı ki artık devasa boyutlara ilerleyen bütünün içinde bir avuç anne çıkmış nihayet.

O anneleri de önceki gün BDP’li Zabıtalar tartaklayarak parkın dışına atmışlar.

Ama daha durun.

BDP orada mutlakıyetini tesis ettikçe, otoritesini kurdukça, tek parti zihniyetiyle halka daha neler yapacak neler.

Tartaklanmak da laf mı?

İşbirlikçi ilan edilip infazlar başlatacaklar.

Zaten “kan akmıyor” deniyor ama belli ki kimse “korucuları” insandan saymıyor.

PKK sadece son dönemde 9 korucuyu köy meydanında, ilçe meydanında, okul önünde, herkesin gözü önünde ve herkese göstere göstere katletti.

Önceki gün bir korucu daha şehit edildi.

Fakat ana akım medyanın haber sayfalarında korucunun şehit edilmesine tek satır yer verilmedi. TV’lerinde tek saniyelik dahi haber yapılmadı.

Korucular resmiyette “şehit” sayılıyor ama bakıyorum kimsenin umurunda değiller.

Onların kanı “akan kan” sayılmıyor olmalı ki, PKK muhipleri hep bir ağızdan “kan akmıyor” diyebiliyorlar.

Korucuları; eşi, çocuğu, anası, babası, olmayan  insanlar görüyor olmalılar...

İnsan olarak görüp görmedikleri de şüpheli.

Askerler 9 gün boyunca kapalı kalan, tahrip edilen yolu açmak için tek kurşun sıkmadan gazla müdahale edince “TSK şiddete geri döndü” diye twit yağdıracak kadar insani duygular konusunda hassas olanlar, 9 korucunun öldürülmesi konusunda 140  karaktercik twit atmıyor.

Durum böyle olunca PKK’ya her şey serbest...

Korucu öldür, haraç topla, karayolunu dozerle doğra, anneleri zabıtaya dövdür...

Hayat PKK’ya güzel...

Cemi cümle işini kolaylaştırmaya çalışıyor.

Hala başaramamış olmaları çapsızlıklarını gösteriyor diye düşünmeye başladım artık.

Yoksa bu kadar kolaylaştırıcı iç ve dış faktörle devlet değil imparatorluk kurmuş olmalıydılar.