Guantanamo, Irak ve dünyanın diğer bölgelerinde ne kadar esir kardeşleriniz varsa hepsini serbest bırakıyorum… Beni kardeşiniz olarak kabul eder misiniz?

Ne dersiniz? Sadece teşekkür edersiniz. Ve hala düşmanlığınız devam eder… Güvenemezsiniz ona… Esirleri siyasi bir amaçla bıraktığını düşünürsünüz haklı olarak… Bu kez yine size dönüp; ‘Hem esirleri salıvereyim hem de Afganistan, Irak ve tüm islam âleminde askerlerimi çekeyim… Beni kardeşiniz olarak görür müsünüz?’ Dese,
Ne dersiniz?

Sanırım hala kuşkularınız devam eder… Kardeş olarak göremem dersiniz sanırım… Bu kez; ‘Arapça öğrenip kutsal kitabınızı ezberlesem ve her mahalleye camii yaptırsam?’dese,
 Hala şüpheniz devam eder…

Ama dese ki; Ben kelime-i şehadet getirdim ve müslüman oldum elhamdulillah… Ne dersiniz? Sanırım ayağa kalkar ve ona sarılırsınız  … Binlerce müslümanın kanını akıtmasına rağmen aranızdaki buzlar erimiş olur…

Bu kitapta anlatmak istediğim şey aranızdaki buzları eriten etkenin önemi… Dikkat ederseniz sizi ona kardeş yapacak tek şey;

‘Eşhedu enla ilahe illallah ve eşhedu enne muhammeden abduhu ve resuluhu’ cümlesi… Bu nasıl bir cümle ki kâfir bir insanı kardeş safına çekiyor? Nasıl olurda Trilyon dolardan daha etkili olur? Bu nasıl bir söz ki bizleri ikna ediyor? Bu nasıl bir söz ki geçmişe sünger çektirebiliyor? İnanın bu söz tam bir mucize… Bu söz dışında elli defa hatim de yapmış olsa, tüm müslümanlara milyarlarca dolar bile vermiş olsa kardeşim diyemiyoruz… İlla da o söz, illa da o sözü kulaklarımız işitecek…

Subhanaallah!

Sizce de büyük bir söz değil mi?

  1) Birinci dereceden akrabaları öldürülen bir Müslüman, öfkesini dindiremeyip sarılamayabilir.