Yaratan’ı bilmeden, yaratılışı ve kendimizi bilmek imkânı var mı? “Sen kendini bilmezsin, -Bu nice okumaktır?” “İlmin başı, Allah’ı bilmektir”. Yaratan, insanı şaşkın bırakmamış, bilmediklerini öğretmiştir. Kur’an-ı Kerim, en güzel öğüt, Allah Resulü ne güzel talimcisidir. İslâm, hayatı-ölümü; dünyayı-ahreti; doğruyu-yanlışı; Hakkı-Batılı; her şeyi en doyurucu, en güzel şekilde açıklayıp, anlatmıştır.
Ezan, ne güzel bir çağrıdır. Günde beş kere gibi görünür; dünya üzerinde bir an susmadan, kesilmeden, doğudaki mahallede sona ererken batısında yinelenen bir çağrıdır. Yaratan’ı ululayarak, herkesi, saadet ve selamet iklimine davet eder. Böylesine kesintisiz güzel bir davetin, 15 asırdır devam etmesi ve binlerce asır devam edeceğinin görülmesi... Ne azim bir tecelli. Düşünmek ve netice çıkarmak gerekiyor.
Hac, Müslümanların, makam, mevki ve tüm özel imkânlarından sıyrılıp sonsuzluğa ışınlanması gibi müthiş bir değişim, yenilenme ve eğitimdir. Her şeyinden sıyrılıp, insan kalmak ve bu insanî yücelikte tüm dünya Müslümanlarıyla kaynaşıp bütünleşmek... Hiç kimse için iyilikten, yardımlaşmaktan başka bir düşüncenin olmadığı bir mekan... Hac, bir yaprak koparmama, tek kötü söz etmemenin, iyilikten başka şey düşünmemenin, sevgi ve kardeşlik atmosferinde buluşmaktır... Böyle bir iklim başka yerde yoktur. Farz-ı muhal olsa, 15 asır kesintisiz devamının hayali dahi mümkün değil. Düşünmek ve netice çıkarmak gerekiyor.
Kurban, tüm dünyada, yüz milyonlarca koyunla her sene ziyafet sofraları kurmaktadır. Dünya devletleri dayanışsa, kurban çapında bir organizasyonu, iki sene üst üste gerçekleştiremezler. Düşünmek ve netice çıkarmak gerekiyor.
Dünyada en zor meselelerden birisi, hiç şüphe yok ki, insanın kendini hesaba çekmesidir. En önemlisi, akıp giden zaman ve alışkanlıklar buna imkân vermemektedir. Bu nedenle bazıları, düşünmek ve kendilerini hesaba çekmek için, çeşitli özel şartlar oluşturmuşlardır. İnziva, çilehane gibi. Bütün bunlar bireyseldir. Birey ve toplum bütünlüğü yalnız İslâm’dadır. Oruç, Müslümanların beraberce kendilerini hesaba çekmesi için gerekli atmosferi doğurarak, dayanışma, yardımlaşma, Yaratan’a yaklaşma iklimi oluşturan, rahmet, mağfiret ve bereket ayıdır. Müslümanları adeta bir rehabilitasyondan geçirmektedir. Düşünmek ve netice çıkarmak gerekiyor.
Alın teri ve emeğiyle yardımlaşma ve dayanışmayı Müslüman’ın temel sorumluluklarından biri yapan ve bunu devamlı kılan sadaka ve zekat kadar, toplum bütünlüğünü ve refahını sağlayacak bir aksiyonu, İslâm’dan gayrı yerde tasavvur imkânı yoktur. çünkü bunlar, bunlar gibi binlerce güzellik ve saadetin temeli, İslâm inanç ve ahlakındadır. Düşünmek ve netice çıkarmak gerekiyor.
İslâm’ın nimetleri saymakla bitmez. İslâm, öfkeyle meydan okuyan ömer’i, kölesinin devesinin başını çeken halifesi yapar. 8 yılda ne ülkeler fetheden Yavuz Sultan Selim’in kulağına, halife olunca küpe taktırır. “Müslümanların kralı değil hizmetkarı, kölesi olduğunu unutmayayım” dedirir. çünkü o zaman köleleri hür insanlardan ayırmak için kulaklarına küpe takılırmış. İslâm, Cat Stevens’ı Yusuf İslâm; Clay’ı, Muhammed Ali yapar. Düşünmek ve netice çıkarmak gerekiyor.
İslâm, görünür görünmez, her yönüyle huzur, güven, samimiyet ve saadet iklimidir. İlk şartı bilgidir. öncelikle İslâm’ı ve dünyayı bilmek gerekmektedir. İlim farzdır. Müslüman, olup bitenleri duymamak, görmemek, bilmemek hakkına sahip değildir. Duyacak, görecek, bilecek ve haktan-haklıdan yana tavır koyacaktır. 
Bizleri Müslüman olarak yarattığı için Allah’a hamdediyor; okuyucularımın ve bütün Müslümanların, rahmet, arınma ve durulma ayı Ramazanlarını tebrik ile nice Ramazanlara çok daha iyi günlerde, çok daha iyi şeylere liyakat kazanarak ulaşmalarını; bütün dünya insanlığına iyilikte, hakkı tavsiyede, kötülüklere engel olmakta imkân, gayret ve dinamizm kazanmalarını, Allah’tan niyaz ediyorum.