Se­çim­le­re 2 haf­ta­dan da­ha az bir sü­re kal­dı.                

İl­ke­le­ri­miz, de­ğer­le­ri­miz ve da­va­mı­za sa­dık, ha­ber­ci­lik­te ön­de bir ga­ze­te oku­ma­ya de­vam edi­yor­su­nuz. Ker­van yü­rü­yo­r…

Ge­çen haf­ta edi­tör ya­zı­sın­da on­lar­ca ör­nek ver­dik. Müj­de­le­yen nef­ret et­tir­me­yen di­liy­le Vah­det, hay­ra mo­tor şer­re fren ol­ma­ya de­vam edi­yor. 

Geç­ti­ği­miz gün  İne­gö­l’­de­ki ki­li­se­li-si­na­gog­lu AVM yö­ne­ti­mi, ha­ber­leri­miz ve kö­şe ya­zı­la­rı­mız üze­ri­ne ye­ni bir ka­rar al­dı. Ma­ğa­za­la­rın­da bu­lu­nan ki­li­se ve si­na­go­gu ka­pat­tı­lar.

Bu­nun üze­ri­ne Mi­mar Si­nan Üni­ver­si­te­si­’n­de­ki bö­lü­cü kon­fe­ran­sın Vah­de­t’­in ha­be­ri üze­ri­ne ip­tal edil­me­si kar­şı­sın­da “Top­lan­tı­lar için ar­tık Vah­de­t’­ten izin mi ala­ca­ğız?” di­ye ya­kı­nan Cum­hu­ri­yet gi­bi Heb­do­cu ga­ze­te­ler ko­ro ha­lin­de Vah­de­t’­e sal­dır­dı­lar.

De­ğer­li oku­yu­cu­lar, gün geç­mi­yor ki; PKK yan­da­şı Bir­gün, Ev­ren­sel, Öz­gür Gün­dem gi­bi söz­de ga­ze­te­le­rin he­de­fi ha­li­ne gel­me­ye­lim.

Ne ga­m… On­lar sal­dır­dı­ğı­na gö­re de­mek ki biz doğ­ru yol­da­yı­z…

Gü­cü­mü­zün yet­ti­ği, Rab­bi­mi­zin im­kan ver­di­ği ka­da­rıy­la Bü­yük Do­ğu­la­rın, Se­bü­lür­re­şad­la­rın yo­lun­dan yü­rü­me­ye de­vam ede­ce­ğiz.

Bu­gün Üs­tad Ne­cip Fa­zıl Kı­sa­kü­re­k’­in ölü­mü­nün 32. Yıl­dö­nü­mü. Üs­tad ar­dın­da mi­ras ola­rak ne bü­yük ser­vet­ler ne de yük­lü gay­ri­men­kul­ler bı­rak­ma­dı. Ama mil­yon­la­rı pe­şin­den sü­rük­le­yen kut­lu bir fik­ri­yat; eş­siz, em­sal­siz eser­ler bı­rak­tı. 

Ha­ya­tı­nı ge­le­cek ne­sil­le­re ada­yan Üs­tad, “Ma­ya tut­ma­sı için otuz kü­sur yıl­dır, dev­rim­baz ko­da­man­la­rın vis­ki çek­ti­ği ka­mış­tan bo­ru­lar­la ci­ğe­rim­den ka­le­mi­me kan çe­ke­rek yır­tın­dı­ğım, kıv­ran­dı­ğım ve zin­dan­lar­da çü­rü­dü­ğüm bu genç­lik kar­şı­sın­da uy­ku­suz, su­suz, ek­mek­siz, ba­şı­mı sec­de­ye mıh­la­yıp bir ömür Al­la­h’­a hamdet­me ma­ka­mın­da­” ol­du. 

Yok­luk içe­ri­sin­de ömür sü­ren Meh­met Aki­f’­in de, Os­man Yük­sel Ser­den­geç­ti­’nin de, Sü­ley­man Hil­mi Tu­na­han Haz­ret­le­ri­’nin de, Sa­id Nur­si­’nin de, Ab­dür­ra­him Ka­ra­ko­ç’­un da ser­vet­le­ri yok­tu. Fa­kat uğ­ru­na göz­le­ri­ni dal­dan bu­dak­tan esir­ge­me­dik­le­ri bir da­va­la­rı, ge­ri­ye bü­yük bir ümit­le bı­rak­tık­la­rı genç ne­sil­le­ri var­dı. Dün­ya­lık ser­vet, ma­kam, mev­ki kar­şı­sın­da eğil­me­di­ler, bü­kül­me­di­ler. Ha­yat­la­rı bo­yun­ca kor­ku ne­dir bil­me­di­ler. Çı­kar he­sa­bı yap­ma­dı­lar. Bu dün­ya­dan gö­çer­ken ken­di­le­ri­ne bir ke­fe­ni da­hi çok gör­dü­ler ama ta­ri­he yön ver­di­ler.

Ge­çen yıl bir ara­ya gel­di­ği­miz Al­tın­dağ Be­le­di­ye Baş­ka­nı Vey­sel Tir­ya­ki an­lat­tı. An­ka­ra­’ya Os­man Yük­sel Ser­den­geç­ti ha­tı­ra­sı­na bir kül­tür evi in­şa et­miş­ler. Baş­kan me­ka­na kül­tü­rel eser­ler dı­şın­da Ser­den­geç­ti­’den ge­ri­ye ka­lan bir­kaç eş­ya­yı da ha­tı­ra ola­rak koy­mak is­te­miş ve ya­kın­la­rıy­la te­ma­sa geç­miş. Ser­den­geç­ti­’nin ye­ğe­ni “Baş­ka­nım ve­fat et­ti­ğin­de pi­ja­ma­sı­nın dı­şın­da hiç­bir şe­yi yok­tu ki­…” de­miş. İn­sa­nın duy­gu­lan­ma­ma­sı el­de de­ği­l… Tıp­kı yaz­dı­ğı İs­tik­lal Mar­şı kar­şı­lı­ğın­da çift­lik­ler ku­ra­cak ser­ve­ti red­de­den Meh­met Akif Er­so­y’­un kı­şın gi­ye­cek par­dö­sü­sü ol­ma­yıp, ar­ka­da­şı Bay­tar Şe­fi­k’­ten ödünç par­dö­sü is­te­yi­şi gi­bi­…  

An­ka­ra Sin­can Fa­ti­h’­te her bay­ram zi­ya­re­ti­ne git­ti­ğim Ab­dür­ra­him ağa­be­yin evi de Ser­den­geç­ti­’nin evin­den fark­lı de­ğil­di­… Ama gön­lü yü­ce dağ­lar ka­dar yük­sek, ok­ya­nus­lar ka­dar en­gin ve zen­gin­di.

Si­ya­si ha­re­ket­le­ri içe­ri­sin­de yer al­dı­ğı Baş­buğ Tür­ke­ş’­in kar­şı­sın­da da, Muh­sin Baş­ka­n’­ın kar­şı­sın­da da, Er­ba­kan ho­ca­nın kar­şı­sın­da da sö­zü­nü esir­ge­me­di­ği­ni, hak bil­di­ği doğ­ru­la­rı söy­le­mek­ten çe­kin­me­di­ği­ni an­lat­tı­ğı ha­tı­ra­lar­dan an­lar­dık.

Onun için bu da­va adam­la­rı­nın her bi­ri­si bu gün Üs­tad ola­rak min­net ve şük­ran­la yad edi­li­yor, dost da düş­man da tak­dir­le kar­şı­lı­yor, ar­ka­la­rın­dan rah­met ve ha­yır dua­lar oku­nu­yor.  

Eğer bu­gün biz­ler de bir neb­ze de ol­sa da­va şuu­ruy­la, mef­ku­re bi­lin­ciy­le ga­ze­te çı­kar­tı­yor­sak; hiç şüp­he­niz  ol­ma­sın, o dev isim­le­rin sa­ye­sin­de­dir. Al­lah on­lar­dan ra­zı ol­sun, me­kan­la­rı cen­net ol­su­n… Bor­cu­mu­zu öde­ye­bil­me­miz hiç­bir şe­kil­de müm­kün de­ğil la­kin on­la­rın yo­lun­dan iler­le­ye­bi­lir­sek, on­la­ra la­yık ola­bi­lir­sek ne mut­lu bi­ze­…