HDP’yi konuşuyoruz, PKK’lı teröristleri konuşuyoruz, Amerika’nın Predatörlerini konuşuyoruz, TSK’nın operasyonlarını konuşuyoruz...

Farkında mısınız hepimiz aynı olmaya başladık. Sağcısı da solcusu da Kürt meselesinde bunları konuşuyorlar artık. Oysa biz dindarlar Kürt meselesinde referans noktası olarak İslam’ın birleştirici yönünden hareket ederdik.

Kürt meselesini kendi derdimiz görür, Amerika’nın bu işe bulaşmasından şiddetle rahatsız olurduk. Rahmetli Erbakan Hoca, Çekiç Güç’ün bölgede çevirdiği dolapları, PKK’yı nasıl palazlandırdığını anlatırdı.

Şimdi Amerika’nın insansız hava araçları Predatörlerden gelen koordinatları bombalıyor, operasyonlara Amerika’nın destek sözlerinden medet umuyoruz. 

Kendimizi kandırmayalım. 

Elbette PKK terörüne karşı devlet en net ve sert biçimde tavrını almalı, karşılığını vermeli, kafalarını ezmeli. 
Lakin, bu meselenin böyle bitmeyeceği de açık. İslam’ın ipine sarılmadan bu meselenin üstesinden gelemeyiz. 

Çözüm Süreci’nde bölgede rahat rahat dolaşan PKK’lıların özellikle Kürt Medreseleri’nin devlete bakış açısını değiştirmek için çok çabaladığı ve bunda önemli mesafe katettiklerini biliyoruz. 

Geçmişten beri bölgede Milli Görüş’e güçlü destek veriliyordu. Ancak PKK’nın Kürt medrese ve tarikatlara yönelik çalışmasından sonra tablo değişti. Son seçimde de bunun sonucu AK Parti’nin düşen oylarında görüldü. 

Şu an biz Kürt meselesinde İslam’ı referans olarak önümüze bir deniz feneri gibi koymuyoruz ama PKK işin peşini bırakmıyor. PKK adım adım örgütün Marksist-Leninist imajını yok ediyor. İslam’la barışık bir örgüt imajı çiziyor.

Öcalan’ın büyük bir hata olarak Diyarbakır meydanında okutulan konuşmasındaki din vurgularına bakın, Selahattin Demirtaş’ın din vurgularına bakın, ne demek istediğimi anlarsınız. 

Asıl mesele kalpleri kazanmak. Ve kalpleri İslam’la kazanmak. Güneydoğu’da dini ortamın gelişmesi, mevcut geleneksel medrese geleneğinin kökleşmesi için neden çalışma başlatılmıyor anlamakta zorlanıyorum. 

Diyarbakır sokaklarındaki bir genci namaza başlatmak, PKK’nın mağarasına 100 kiloluk bomba atmaktan hayırlıdır. 
Devlet stratejisini birkaç başlıklı yürütmeli. Güvenlik güçleri kararlı biçimde üzerine düşeni cesurca yapmaktan bir adım geri durmamalı. Diyanet İşleri’nin de bir stratejisi olmalı. Diyanet bölgede etkili olamıyorsa, etkili olan tarikat ve cemaatlerle görüşüp onlar üzerinden, onlara alan açarak ilerlemeli. Aile Bakanlığı konunun toplumsal yönü üzerinde çalışmalı. 

Yoksa her gün şehit haberleriyle karşı karşıya gelmeye devam ederiz. Kardeşin kardeşe, Müslüman’ın Müslümana kırdırıldığı bu oyunun sahipleri belli. Amerika’sı, İngiltere’si, İsrail’i keyifle çubuklarını tüttürüyorlar. 

Ölen Kürt’müş, Türk’müş çok umurlarında değil. Yeter ki bu coğrafyada birileri ölsün, kan aksın ve başımızı asla kaldıramayalım. 

Çekiç Güç döneminde Amerika’nın oyununa düştük bir kere. Şimdi IŞİD üzerinden yeni oyunlarına düşmeyelim.

Kendi stratejimiz, kendi planımız üzerinden ilerleyelim. Bu konuda BOP’a da ABD’ye de ihtiyacımız yok