İnsanın üstünlüğü ve gücü; aklı, vicdanı, ahlakı, adaleti ve imanıyladır. Devletin temeli de bu değerlerdir. Akıl, vicdan ve hukuk dışı bir kuvvet ve dayatmayla devlet olunmaz. Globalleşen dünya, vahşete karşı giderek önemli bir direnç kazanacaktır.
İsrail, silaha, servete, Batı’ya ve evrensel örgütlere dayanarak yıllardır kan döküyor. Son Gazze soykırımı vahşette zirvedir. İnsanlığı ayağa kaldırdı.
“Sermaye, lobi, gizli örgüt, silahta güçlü. ABD ve AB tam destek. Devlet yönetimleri sindirilmiş. İsrail ne yapsa yanına kâr kalır” deniyor, yanlış. Kökten kaybediyor. İsrail ve yandaşları çıkmaz sokakta, bir kere daha düşünmelidirler.
İsrail dünyaya meydan okuyan, insanlığın gözü önünde, bebek, çocuk, hastane, ambulans, kadın, ihtiyar, cami- kilise demeden yakan yıkan bir afet haline gelmiştir. Yaptığı savaş değil, kuşattığı açık hava hapishanesinde katliamdır.
Modern silahlar ve insanlığın yasakladığı FOSFOR bombalarıyla denizden, havadan, karadan saldırıyor. Öldürüyor, şehidi yenemiyor. Vahşetini artırıyor. Vahşet arttıkça direniş güçleniyor ve İsrail hedefinden uzaklaşıyor. Yahudi Cumhurbaşkanı Sarkozy bile, “Bu vahşet İsrail’i daha güvenli kılmıyor” diye ikaz ediyor ama o, ikaz duymuyor.
Ulaşım ve iletişim çağında kaba kuvvet ve vahşetle, insanlık vicdanına karşı zafer kazanacağını zanneden gücün adı devlet olsa da sıradan, ömürsüz bir terör örgütünden başka bir şey değildir. Kuvvet, tehditle değil, adaletle değer bulur.
İsrail, insanlığa her gün yeni tehditler savuruyor. Kavga ve zulüm doğuyor. Ortadoğu yangın yeri oldu. Mombai’de bir Yahudi Düşünce Merkezi de zarar görmüş. “İsrail, bütün benzer saldırıları, İsrail devletine saldırı olarak kabul edecektir” diyor. Yani savaş nedeni sayacak... Dünya tehditte! İsrail Gazze’de cami koymadı bombaladı. Bütün dünya Müslümanları hemen savaş mı diyecek? Felaket bir kafa!..
Seçimler, yöneticileri, başarı vaat eden, eksilerini de artı gösterme gayretine giren bir konuma sokuyor. Siyonizm, ilk hamlede Süveyş Kanalı’ndan Kapadokya’ya kadar, arkasından da Davut ve Süleyman’ın saltanatını vaat ediyor. İsrail, Siyonizm’i esas aldığı sürece bu imkansızı, akıl, vicdan ve çağ dışı hedefi halkına ümit olarak sunmak zorunda. Onun için vahşette sınır yok. Onun için yanıyor Ortadoğu.
Beyrut’ta kaybettiği itibarını, Gazze’de aramaya kalktı. Şehadetle direniş, en acı kaybı oldu. Vahşet, insanlığı ayağa kaldırdı. Halklar, meydanlara dökülüp lanetledi. Olmayan olmaya başladı. Halk protesto ediyor, devletler yutkunuyordu. Baraj patladı. İngiliz Parti lideri G. Galloway’den Başbakan A. Ahmet Bedevi’ye kadar “yaptırım” dediler. VENEZUELA Cumhurbaşkanı HUGO CHAVEZ, İsrail elçisini sınır dışı etti. BOLİVYA Cumhurbaşkanı EVO MORALES, diplomatik ilişkileri kesti. Yahudiler de yolun sonunu hissettiler. Roseanne Barr, “İsrail bir Nazi Devletidir”; Prof. Endry Noshi “İsrail’den utanç duyuyorum” dedi. Ve nihayet Bush yönetimi ilk defa, BM Güvenlik Konseyi’nde İsrail’i koruma ve kollama görevinde çekimser kaldı.
İsrail, nereye gittiğini anladı ki, fazla da bir önem taşımayan NATO Sekreteri Jaap Hoop Scheffer’in vahşet desteğine bir Ehud Olmert, bir Tzipi Livni, teşekkür üstüne teşekkür ettiler. Vicdanla kavga bahtsızlıktır. Buna NATO da dayanmaz...
ERGENEKON’a gelince:
“Bu da Susurluk’a döner” hayaliyle kimse ümide kapılmamalıdır. Tekerlek tümseği aşmıştır. İsrail nasıl, Victor Hugo’nun Sefiller’indeki debelendikçe kuma batan kimseye benziyorsa, fahri avukatlığın telaş ve öfkelerinin yarar sağlayacağı sınır çoktan aşılmıştır. Yapılacak şey, pişmanlıkla adaletin indirimlerini talep etmektir.
Bush’un Dışışleri Bakanı C. Rice’ın gözlüğü, “Gazze’de nüfus çok yoğun, İsrail’in sivilleri vurmaması imkansız” diyor. Bu gözlük, körlükten tehlikelidir. Sahibine de zarar verir. Öfkeli ve tehditçi YARSAV başkanı dahil Ergenekon fahri avukatlarının çoğunun Condoleezza Rice gözlüğü türünden, hadiseleri tehlikeli şekilde yanlış gösteren gözlük kullandığı, yalnız Türkiye’de değil dünya kamuoyunda net bir kanaat olduğu görülmektedir. Bu durumda çırpınma, İsrail Gazze saldırısı gibi ters teper.