Üniversite sınavlarında düz liseler ile meslek lisesi mezunlarına YÖK'ün eşit katsayı uygulamasını Danıştay'ın durdurma kararının siyasi ve ideolojik yönü üzerinde duracak değilim. Çünkü, olayı bu boyutu ile ele almanın hiçbir yararı olduğunu sanmıyorum. Sadece zıtlaşmayı körüklüyor, insanları kendi anlayışlarında kemikleştiriyor. Kaldı ki alınan kararı ideolojik ya da siyasi olarak nitelendirmek tamamen soyut kavramlar üzerinden konunun tartışılması anlamına geliyor ki iş bu noktaya gelince sonuç almak kesinlikle mümkün olmuyor. Bu bakımdan düz liseler ile meslek lisesi mezunlarının üniversiteye girişlerinde farklı katsayı uygulamasının yol açtığı ve ülkemizin sıkıntıya düşmesine yol açan gelişmelerden hareketle kararın yanlışlığını gündeme getirmek daha sağlıklı olur diye düşünüyorum. Gerçi biz olaya bu yönü ile bakıp sanayide ortaya çıkan ara eleman açığına yüzlerce kere dikkat çeksek de bazı çevreler bildiklerini okumaya devam edeceklerdir. Bunu da biliyoruz ama sanıyorum katsayı eşitliğine duygusal olarak karşı çıkanlar içinde sağ duyu sahipleri de olabilir ve bizim sözümüz onlaradır.

Hemen belirtelim ki meslek liselerinin üniversiteye girmelerini imkansız hale getiren katsayı farklılığının uygulamaya girdiği yıldan bu yana meslek liseleri hemen hemen boşaldı. Olayı sadece İmam Hatip liseleri açısından ele alıp "Memleketin bu kadar imama mı ihtiyacı var?" basit yaklaşımına mahkum etmek kimsenin yaptığı yanlışı doğru hale getirmez, getirmiyor.

Zorunlu eğitimin 8 yıla çıkartılmasına bir itiraz söz konusu değil. Ancak, 8 yıllık eğitimi zorunlu hale getirip çocuklarımızın liseye kadar herhangi bir meslek okuluna yönelmelerini engellemek ülke sanayisi ve ekonomisi açısından ciddi sıkıntılara yol açtı, bundan sonrası için çok daha kötü günler söz konusu. Kaldı ki ille de herkes normal lisede okusun, bitirenlerde üniversite kapılarında yığılsın demenin mantığı olamaz. Diyelim ki mümkün değil ama her ile bir üniversite hatta birkaç üniversite açtık ve her lise mezununun üniversiteye girmesine imkan sağladık, ne olacak sonunda? Bugün üniversite mezunu 300 bin öğretmen adayının tayin beklediğini biliyoruz. Kaldı ki, en çok elemana ihtiyaç duyulan alan eğitim alanı. Buna rağmen insanlar yıllardan beri tayin bekliyor.

Bunun yerine 5 yıllık ilkokul eğitimin ardından isteyenlerin istedikleri mesleğe yönelmelerinin önü açılmış olsaydı ortaokuldan itibaren bir meslekte yetişmeye başlayan genç lise eğitimini tamamladığında bir meslekte yetişmiş olacaktı.Yani ülkenin mühendisten çok ihtiyaç duyduğu yetişmiş ara eleman konusunda bugün sıkıntı çekilmeyecekti.

Diyelim ki meslek liselerini bitirenler mesleklerinde iş hayatına atılmak yerine üniversite tahsili yapmak istediler ve diğer lise mezunları ile eşit şartlarda yarışarak sınava girdiler. Bu sınavı kazandıkları takdirde kazandıkları üniversiteye devam etmelerinde ne gibi bir sakınca olabilir? Şahsen bu sorunun cevabını, yıllardan beri düşünüyorum ama bulamıyorum. Sanıyorum işte bu noktada bazı etkili ve yetkili noktalarda bulunanların davranışlarını ve kararlarını sanal korkuları belirliyor.

Özellikle de düz ve meslek lisesi mezunlarına üniversite sınavında eşit yarış imkanının sağlanmasının eşitsizlik olarak nitelendirilmesini de anlayamıyorum. Eşit şartlarda yapıldığı halde nasıl oluyor da eşitsizlikten söz edilebiliyor?

Kaldı ki, gerçekten düz ve meslek lisesi mezunlarının eşit şartlar altında üniversite sınavlarına girmelerinde ille de bir eşitsizlik aranacaksa bu eşitsizlik meslek lisesi mezunlarının aleyhine işleyen bir eşitsizliktir. Çünkü, üniversite giriş sınavları genellikle düz lise müfredatına göre hazırlanmakta, bunun için meslek lisesi mezunları daha işin başında yarışa geriden başlamaktadırlar. Bana göre bu eşitsizliği ortadan kaldırmak ve meslek liselerini teşvik ederek gençlerin mezun olukları meslek liselerinin devamı olabilecek fakültelere yönlendirilmesi gerek ara eleman gerek mühendislik alanında iyi yetişmiş elemanların artmasını sağlayacaktır.

Artık tüm ilgili kurumların meseleye ülke ihtiyacı açısından bakma zamanı gelmiştir. Eşitlik adına eşitsizliğe destek veren anlayışların ülkeye ne yararı olduğunu birlikte düşünmek durumundayız.