Geçtiğimiz hafta Medine-i Münevvere'de idim. Uhud Harbi'nin cereyan ettiği mekâna gittim. Şuhedayı ziyaret ettim. Uhud şehidlerinin içinde Hz. Hanzale (RA) de var. Hz. Hanzale (RA) beni en çok etkileyen sahabelerden (radıyallahu anhüm ecmain) biridir.

Hz. Hanzale (RA) muhtemelen Peygamberimiz Efendimiz (SAV)'in Medine-i Münevvere'ye hicretinin ilk günlerinde Müslüman olmuştur. Ensârdandır.

Hanzale (RA)'nin babası Amr önce Hanif dinine mensupken daha sonra azılı bir İslâm düşmanı olmuştur. Müslümanlara tuzak kurmak niyetiyle "Mescid-i Dırar"ı inşaa ettiren de bu adamdır. Sevgili Peygamberimiz (SAV) bu kimseye "FÂSIK" ünvanını vermiştir. Bazı kaynaklarda, Hz. Hanzale (RA)'nin İslâm düşmanı babasını öldürmek için Hz. Peygamber'den izin istediğini, lâkin Sevgili Peygamberimiz'in Hz.Hanzale'ye bu konuda müsaade etmediği kaydedilmektedir.

Hz. Hanzale'nin kayınpederi ise, Münafıkların reisi Abdullah ibni Selül'dür. Hanzale (RA) bu adamın Müslüman olan kızı Cemile radiyallahu anhe ile Uhud savaşından bir gün önce evlendi. Nikahını bizzat Peygamberimiz Efendimiz kıydı. Hanzale (RA) gerdeğe girmeyi erteleme arzusuna rağmen Peygamberimizin talimatı üzere ertelemedi ve gerdek gecesinin sabahında Uhud'a giderek orduya katıldı.

Hz. Hanzale'nin Uhud Harbi'ne katılış olayı şöyle nakledilir:

Rasulüllah (SAV) Efendimizin talimatı üzere gerdeğe giren Hz.Hanzale (RA) sabah namazından önce guslünü yapıp savaş ordusuna katılmak üzere evden çıkacağı sırada kendisiyle bir gece başbaşa kalabilen eşi Hz.Cemile radıyallahu anhe ile vedalaşmak üzere kucaklaşır. Bu kucaklaşma bu yeni evlileri bir def'a daha karı-koca ilişkisine götürür. İlişki biter bitmez geciktiğini düşünerek Hz.Hanzale (RA) yıkanmaya fırsat bulamadan alelacele harbe katılır.

Hz. Hanzale (RA) savaşın ilk saatlerinde müşrik ordusunun kumandanı Ebu Süfyan ile karşılaşır. Onu giriştiği mücadelede atından düşürür. Ebu Süfyan, taraftarlarından yardım talebinde bulunur. Yardımına gelen İbni Şeûb diye bilinen Şeddâd bin Esved Hz.Hanzale (RA)'yi mızrağıyla şehid eder.

Uhud savaşını Bedir'in intikamını almak için gerçekleştiren Ebu Süfyan, Hz.Hanzale'nin şehid edilmesini Bedir'de öldürülen oğlu Hanzale'ye karşılık olarak kabul etmiştir. Bu savaşta müşrikler intikam duygusuyla şehidlerin organlarını kesmeye başlayınca müşriklerle beraber olan Hanzale(RA)'nin babası Amr (fâsık) oğlunun cesedine eziyet edilmesine engel oldu.

Sevgili Peygamberimiz Hz.Hanzale'yi meleklerin yıkadığını görünce hayrette kalıp ailesinden savaştan önceki durumu ile ilgili bilgi almıştır. Aldığı bilgiden sonra Hanzale'yi meleklerin gusül abdesti aldırdığını beyan etti. Hanzale'nin yattığı yerden kaldırıldığında altının ve çevresinin ıslak olduğu görüldü. Ve Hanzale(RA) tarihe "Meleklerin yıkadığı şehid" (gasilu'l-melâike) olarak geçti.

Bu olay aynı zamanda fıkıh kaynaklarımıza bir delil olarak geçti. Alimlerimiz "Cünüp olan erkek veya hayızlı ve nifaslı olan kadın şehid düşerse yıkanır mı?" Bu mesele neticelendirilirken Hz. Hanzale'nin durumunu esas almıştır. İmam-ı Azam Ebu Hanefi'nin kavline göre; cünüplük sebebiyle vacip olan gusül, şehadetle birlikte düşer. Sahih olan rivâyete göre; Hz.Hanzale (RA) şehid olduğu zaman, melekler onu yıkamışlardır. (İmam Merginani, el-Hidaye Şerhu Bidayetü'lMübtedi, C/1, Sf: 94, Beyrut-1315)

Bu ifadelere dikkat edilirse; Hz. Hanzale (RA) kıyamete kadar, fıkıh ilmiyle meşgul olan bir mü'minin dilinden düşmeyecektir. Aynı zamanda Hz. Hanzale gençlerimiz için kıyamet sabahına kadar da numune-i imtisal (örnek alınan zat) olacaktır.

Hz. Hanzale (RA)'nin şefaatini talep ederiz...Radıyallahu anh...