Yunanistan bile aynı yolun yolcusudur.
Soğuk savaş döneminin iki kutuplu dünyası tarih oldu. Küresel güç kavramı da anlamını yitirdi.
Çok medeniyetli ve çok kutuplu bir dünyada yaşıyoruz.
Batı, Ortodoks, Çin, Japon, Hindistan, Afrika ve İslam gibi medeniyetlerin çizgileri belirmeye başladı.
İslam Medeniyeti, ümmeti oluşturan değerlerdir.
Diğerleri için de farklı değil. Din merkezli, ortak yaşam kültürü deyip geçebiliriz.
Bu müthiş değişim, küresel güvenlik düşüncesini de sil baştan yeniliyor.
Kısaca medeniyetler arası yeni dengeler diyebilirsiniz buna.
Şöyle bir teorisi var;
Doğal ittifaklar ve sınırlar yeniden canlandı.
Yunanistan soğuk savaşta Rusya’nın düşmanıyken bugün ayrılmaz bir müttefikidir. Güney Kıbrıs ise Ortodoks birliğinin Akdeniz karakoludur.
Avrupa’yı bölen Demirperde ise birkaç yüz kilometre doğuya, Ortodoks ile Katolik-Protestan Batı medeniyetlerinin arasındaki tabii sınırına kendiliğinden çekilmiştir.
Yeni dünya düzeninde, medeniyet tabakalarının sürtüştüğü fay hatlarında yüzlerce yıllık düşmanlıkların ani çatışmalara, oradan da daha büyük devletlerin savaşına dönüşmesi riski gittikçe artıyor.
Bunun karşısında her medeniyet, siyasi, ekonomik, askeri ya da dini açıdan onları çekip çevirecek çekirdek devletler etrafında toplanıyor.
Yeni dünya düzenini, bu çekirdek devletler kuracaklar.
Fakat büyük bir boşluk var.
İslam medeniyetinin çekirdek devleti yok.
Osmanlı ile birlikte yok edildi. Parçalanıp, kendi tebaasıyla çatışan istikrarsız devletlere dönüştürüldü.
Son yüzyılda Müslümanlar, diğer medeniyet unsurlarının toplamından çok daha fazla şiddete, sömürüye, istilalara ve kitlesel katliamlara maruz kaldılar.
Bu saldırılar, topyekun bir uyanışa, değişime ve direnişe vesile oldu.
Batı açısından İslam toplumlarını suni rejimler ya da askeri kuvvetlerle kontrol altında tutmak gittikçe imkansızlaşıyor.
Hani şöyle bir şey olsa;
Mesela güçlü bir Müslüman devlet ortaya çıkıp da ümmete siyasi ve dini liderlik etse.
İslam coğrafyasının iç ve dış sorunlarının çözümünde savaş riskini azaltıp, diğer medeniyetlerle ekonomik ve siyasi dengeleri kurabilse.
Batı düşünce kuruluşlarına göre; medeniyetler dünyasının yeni güç dengeleri, küresel güvenlik için bir İslam çekirdek devletine kesinlikle muhtaçtır.
Aksi takdirde bir milyar Müslümanla en az otuz ayrı cephede onlarca yıl savaşacaklar ve sonunda kendi evinde vurulacaklar.
Bu savaşlar, muazzam büyüklüklerde ekonomik kayıplara da yol açacaktır.
İran, Endonezya, Suudi Arabistan ya da Mısır birçok sebepten dolayı çekirdek devlet olabilmek kabiliyetine sahip değiller.
Batı medeniyet değerlerini yüzyıl boyunca tecrübe etmiş Türkiye, köklü Osmanlı geçmişi ile eşsiz bir model olarak duruyor.
İstanbul, İslam ve diğer medeniyetler arasındaki muhtemel savaşları önleyebilecek diplomasinin, anlaşmaların ve dengelerin ortak zemini olabilir.
Bu küresel talep, Türkiye’nin onursuzca sürdürdüğü batılılaşma ya da medeniyet değiştirme hamlesinin sonunu getirecektir.
Batılılaşma sistemden silinecek, yerine Osmanlı barışı yüklenecektir.
Kelamı kibar ile medeniyetler ittifakıdır.