“Fazla politize olduk” derken politika mı, politikacı mı, millet mi aşırılıkla suçlanıyor? İnsan cemiyet halinde yaşamak zorunda.

Toplu yaşamanın vazgeçilmez şartı yönetim. Bu işin adı politika. Kelime Yunanca. İnsanın mesleğiyle uğraşıp ilgilenmesinin fazlası olmaz. Halkın olayları, seçeceği kimseleri tanıyıp bilmesi de vazifesi. Neyzen Tevfik, “Oyunu verdiğin şahsın, kim olduğun bilmezsen, —Kendi düşmanını kendin seçmektir” der.

Halka, “Politika sizin işiniz değil. Ne gerekse biz yaparız” tavrı, dikta, soygun ve zulme çıkar. Halksız, bilgisiz demokrasi olmaz. Benim adım Bush, Gandi gibi propaganda ile hizmet değil doğarsa put doğar ve milleti parya gibi yapar.

Millet politika yapmaz, seçtiğini tanımazsa demokrasi, millet adına diktaya, zulme dönüşür. Millet, geçmişi unutur, lafa-vaade bakıp oyuyla dikta davetçisi olursa, bir Stalin veya Bush gelir. Denenmiş denenmez. Tedbir, fırsat varken alınır. Seçim, millet için hamle fırsatı olmazsa, insanlık yarışını kayıptır. Son pişmanlık fayda vermez.

Artık şirketler dahi bir ticari politikası olmadan varlığını sürdüremiyor. İmam Hatip okulları düşmanlığı, bir yanlış politika bütün meslek okullarının yolunu kesti. Netice? Mesleksizlik. İşsizlik. İşsiz var, sanayiye kalifiye eleman yok. Varlık içinde yokluk. Tank tamirlerimiz İsrail IMI şirketini kurtarmaya. “Biz yapsak” demek, suç oluyor.

Sorun, politikada değil, ters tatbikindedir. Politika edeptir, hayadır, insanlıktır. Hak için fedakarlıktır. Miting meydanı, hırs, kin ve küfür alanı değildir. Millete edep ve gerçeklerle hitap gerekir. Aksi insana saygısızlık, edepsizliktir. 1960 darbesi vatandaşın alyanslarını toplayarak ülkeyi kalkındıracaktı. Topladı. Netice? Şimdi aynı kafa, yeni proje: Herkese 600 lira maaş. Refah ve kalkınma gelecek. Darbe, hiç olmazsa yüzükleri toplamayı başarmıştı. Şimdi, projenin parası? Cevap, “Benim adım Kemal”.

Politika, milletin maddi-manevi bütün meselelerine çözüm üretme kurumudur. Aile ve cemiyet halinde yaşamak zorunda olan insanlığın olmazsa olmazıdır. Yanlış olan politika değil, politika anlayışı ve tatbikatıdır. Politikayı ele geçirmek isteyen ehliyetsiz muhterislerin, politikayı çamura, edepsizliğe bulamak için ellerinden gelen her çirkinliği yapmalarıdır.

Tarih boyunca toplumların baş meselesi olan politikanın önemi, globalleşme ve nüfus artışıyla beraber artmış ve artacaktır.

Müslüman’ın politika anlayışı, iyiliği yaygınlaştırıp kötülüğü engellemektir. Edep, irfan ve gayr için rahatını bırakıp, insanlığın yardımına koşmaktır. Herkes gücü nispetinde sorumludur. Bundan üstün bir siyasi ölçü düşünülemez.

Batı politikası, herkesi daha fazla hak alma kavgasına çıkarıyor. Her imkanı kullanarak paylaşım kavgası. Güçlü kârlı. Bundan kötü politika olamaz.

Seçim yarışımız: En kötüyü taklit edip, bir kez daha çirkinleştirme gayreti.

Bir ibret: Türk Dil Kurumu Sözlüğü, (1969; 5. Baskı Sa.610) Politika: Siyasa. Bir ereğe varmak için karşısındakilerin duygularını okşayarak, zayıf noktalarından yararlanmak gibi yollarla iş yürütme. Eski baskısında da “Kemalizm: Türkün dinidir” diyordu.