Asırlardır milletleri ve insanlığı kardeş yapan, dünyanın her yerinde yaşanıp kutlanan eşi benzeri bulunmayan iki bayramdan biri Ramazan Bayramı. İnsanlığın bu eşsiz ahlak, erdem ve diğerkamlık değerleri ikliminde yeni bir bahara ermesini Allah’tan niyaz ile okuyucularımın bayramını tebrik ediyorum.

Somali felaketine karşı milletimizin gösterdiği büyük ilgi ve destek nasibinden dolayı Allah’a hamdediyoruz. Şüphesiz bu insanlık, kardeşlik ve yardımlaşma duygusunun, sevgi ve sorumluluğunun kaynağı İslamdır. İnsanlığı maddi-manevi her türlü kötülükten korumak için gereken iman, bilgi, şuur, gayret ve imkanlara sahip olarak, iyilik nöbetinde daim olma nasibini Allah’tan niyaz ediyoruz.
Milletimizin Somali felaketine ilgisinin, dünyanın dikkatini çekecek derecede derin ve samimi olması, bazı yanlışlıkları silmek bakımından da önemli bir imkan olmuştur. Milletimizin kahir ekseriyetinin gösterdiği candan alaka, yanlışların bireysel hata veya kasıtlı çirkinlikler olduğunu anlatan bir imkan haline gelmiştir. Geçen asrın ortalarında Cezayir halkının istiklal savaşında Türk medyasında ağırlık, Cezayir’i kan gölüne çeviren sömürgeci Fransa tarafında oluştu. Şimdi de Somali Müslüman halkına yanlışlar oldu.
Bana gelen e-mailler içinde Sayın Osman Özsoy, 1993’ten bahsediyor. Anlattığı, benim de o yıllarda dinlediğim şikayetlerle örtüşüyor. Sayın Özsoy’un, ABD’de tanıştığı Somalilinin tek cümlesi dahi çok şey anlatmaya yetmiş. “Sizinki bize çok zulmetti” diyor. 1993 Mayısında Somali’de BM Barış Gücü Komutanlığına getirilen Çevik Bir’den bahsediyor.
Dünya çok küçüldü. Bir zulüm veya hukuksuzluğun ortaya çıkması için illa internete ses kayıtlarının düşmesine gerek kalmadı. Binlerce kilometre öteler bile dile geliyor.
Sayın Özsoy, BM’nin en başarısız yurt dışı müdahalesinin, Somali müdahalesi olarak tarihe geçtiğini de kaydederek, 1999’da yayınlanan ABD’li gazeteci Mark Bowden’in “Black Hawk Down” kitabında, Çevik Bir’in emriyle bombalanan bir tek binada kadın, çocuk, er, 73 ölü diyor.
Şimdi şu olay daha az mı acı? Açlıktan insan ölüyor. Yardım etmese, edemese de dünya görüyor. Bir Ana Muhalefet partisi teşkilatına, “yardım etmeyin” diyor. Böyle bir tamim dünyada olmadı. Olamaz. Akla, vicdana sığmaz. Bir de Somali’ye gidecekmiş. Yani Türkiye hatırına Somali, açlarını bırakıp beyleri koruyacak? Papa Almanya’ya gidecekti. Koruma masrafından iptal edildi. Dünyanın gördüğüne kör olan, gitse ne görecek?
Allah’a hamdolsun ki milletimizin zengin gönlünün sevgi seli, önüne gelen bütün engelleri aşıyor, silip süpürüyor. “Yalan söyle, iftira et tutmazsa da iz bırakır” tapınağının yalan, iftira ve fitneleri de iman zırhıyla örülmüş bu gönül sarayına işlemiyor.
İHH ve Akit gazetesinin, Somali yetimleri için işbirliği, ilk adım olarak güzel ve önemli bir dayanışma oldu. Bu yolu genişletmek ve açmak lazım.
Yurt içinde önemli hizmetler ifa etmekle yetinmeyip, bütün dünya fakirlerine yardıma koşan yardım kuruluşlarımızdan Sınır Tanımayan Doktorlarımıza kadar, hepsiyle iftihar ediyor, teşekkür ediyor, uzun ömürler diliyoruz. Varlıklarını, farklılıklarını devam ettirmelerinin gereğine inanıyoruz.
Elhamdülillah önemli bir noktaya geldiler. Durmayıp ileri adım gerek. Müstakilliklerini koruyarak, hizmetlerini bütünleştirip geliştirecek bir üst kuruluşa, birliğe adım atmak gerek. Bu birlik taklit değil, ihtiyaçları gözeten yeni bir birlik olmalı. Bütün yardım kuruluşlarını içine almayı hedeflemeli. Hep beraber başlayalım diye gün kaybetmemeli. İslam Konferansı Teşkilatı beş devletle başladı. Bugün 67 devlet.
Destek veren gazeteler, bu birliğin farklı yapıda üyesi ve kurucusu olmalıdır.
Birlik, Diyanet İşleri Başkanlığı ile yakın işbirliği içinde olmayı hedeflemelidir. Başkanlığın, bu konuda özel bir birim oluşturması halinde sürekli bir yapı imkanı aranmalıdır. İİT ve D-8’lerle de bilgi alışverişi ve dayanışma imkanları doğacaktır.
Sağlıklı bir başlangıç, süratle yeni ufuklar açacaktır. Zira İslam dini, bütün iyilik hareketleri için bulunmaz bir iklim hazırlamaktadır. Tek gereken cemaat ve teşkilat olmaktır. Başka hiçbir fikir, inanç ve sistemde bu imkan yoktur. Yardım kuruluşlarımız, hizmetleriyle önemli bir yere gelmişlerdir. Şimdi dayanışarak evrensel boyut kazanma zamanıdır. İmkan varken kullanmamak bahtsızlık olur.