Nevruz öncesinde ne kadar çok patlayıcı ve silah bulunduğunu dehşet içinde izliyorum.

Bulunan patlayıcı miktarı 200 kiloyu aştı ki; bunun çoğu plastik patlayıcı.

4 kg plastik patlayıcının Ankara Kumrular Sokağı nasıl savaş alanına çevirdiğini hatırlayın.

200 kg plastik patlayıcı yüzlerce insanın hayatını kaybetmesi demek.

PKK, bu patlayıcıları Nevruz için toplanan insanların üzerinde kullanmak istiyordu.

İstanbul ve Diyarbakır’da Nevruz için alanlara toplananları havaya uçuracak sonra da suçu Devlet’in üstüne atacaklardı.

Diyarbakır’da bir o kadar hain olan plan son anda engellendi.

Bildiğiniz gibi Pazar günü gerçekleştirilen Çakma Nevruz törenlerinde, tören alanının çok yakınında bir araç şüphe üzerine durduruldu ve içinden 11 adet uzun namlulu tüfek çıktı.

Bu tüfeklerle kalabalığın üzerine ateş açılacak ve suç Polisin, Jandarmanın üzerine yıkılacaktı.

Buradan gelmek istedikleri nokta; İsyan...

İmralı’dakinin sesi kısılmadan önce son söylediklerindendi bu.

Arap Baharı gibi bir hareketin başlatılmasını istiyorlardı.

Ama bunun için Halk İsyanı başlatmak gerekiyor.

Bunun tek yolu da halkı provoke edecek, adalet duygularını sarsacak, Devlet’ten umutlarını kesecek bir hadise olması.

Nevruz Alanlarını kana bulama bunun için büyük bir fırsat görülüyordu.

Örgütün temel provokasyon stratejisi bu.

Üç ay önce yapılan KCK’ya bağlı Siyaset Akademileri Operasyonu’nda bu tip provokasyonu kulaklarımızla dinlemiştik.

Operasyon öncesi hazırlık aşamasında yapılan Adli Ortam Dinlemesi Kaydında, örgütün bir yöneticisi toplantı masasındakilere aynen şöyle diyordu: “Cumartesi anneleri önemli. Bir gösteride 3-4 tanesi ölse elimiz çok güçlenir”

Mantık bu...

Bir Annenin kanından çıkar uman zihniyet, Nevruz Kutlamalarını kana bulamakta tereddüt etmez.

Hakkari’yi, Gazze gibi bir bölgeye çevirme ve İsrail için istismar alanı oluşturma üzerine Öcalan çok kafa yordu, strateji geliştirdi.

KCK bu amaçla Hakkari’de neler yaptı neler.

Ama Eylül ayından itibaren başlayan kırsaldaki ve şehirlerdeki operasyonlarla Hakkari artık kepenklerin açık olduğu güvenli bir şehir.

Gazze formülü tutmayınca Arap Baharı’na döndüler.

Açıkçası çok da rahat değilim.

Türkiye’ye çok fazla patlayıcı soktukları biliniyor.

Allah yardımcımız olsun.

Bu gözü dönmüşler her türlü provokasyonu yapabilirler.

Emniyet güçleri sürekli teyakkuzda olmalı ve insan üstü çalışmalı, gerekli bütün imkanlar sağlanmalı, paraysa para adamsa adam.

Hiçbir yerde bomba patlamamalı.

Bu yıl çok önemli.

Kazasız belasız atlatmalıyız.

Ortadoğu yeniden şekilleniyor, PKK’nın yarın nasıl kullanılacağını öngörmek bile zor.

Örgüt bu seneden tezi yok marjinal boyuta indirilmeli.

Hiç zamanımız kalmadı.

Psikolojik üstünlükte Eylül ayından beri başlayan süreçte önemli mesafe kat edildi.

Halk örgütün Nevruz Bayramı’nı, bayram bağlamından çıkartıp siyasi propagandaya çevirmesinden rahatsız olan bir noktaya geldi.

Artık bölgedeki işyerleri ve dükkanların ticaretinin artacağı şekilde güven havasında kutlamak istiyor Nevruz Bayramını vatandaş.

Geçen televizyonda izliyorum bir Diyarbakırlı diyor ki; “Diğer bayramlarda alışveriş artar, esnafın yüzü güler, Nevruz’da korkudan dükkanı açamıyoruz. Ne cam kalıyor ne çerçeve. Bu nasıl bayram Babam?”

İnsanlar bu noktaya geldiler.

Güvenlik birimleri halkın üzerindeki örgüt korkusunu kırdıkça insanlar bundan daha fazlasını yapacak, PKK’ya “Edi bes e” diyeceklerdir.

Siyasi bir parti olan BDP, halka değil örgüte yakın tutumu nedeniyle refüze edilmekle karşı karşıya.

Bahar geldi.

Şimdi her şeyi bir tarafa bırakıp Güvenlik Güçleri’nin arkasında blok olmalıyız.

Başka yol yok...