1- Şiddet: Terör örgütleri tarafından gerilimi belli bir aşamaya getirme ve sorunu kronikleştirmek için kullanılan aşamalardan ilki. PKK, bu aşamayı olgunlaştırmıştı. Öcalan’ın teslim edilmesinden sonra etkisi kaybolan şiddet aşaması, 2007 sürecine doğru tekrar yükseltildi ve ateş harlandı.

2- Ayaklanma: PKK, şiddet aşamasını gerekli doza ulaştırdığını düşündükten sonra, halk ayaklanması aşamasına geçmeyi planladı. KCK yapılanması ilk olarak bu amaçla teşkil edildi. Sokaklar, hatta apartmanlara kadar bir fişleme mekanizması oluşturuldu, sokak eylemlerine katılmayanlar önce korkunç bir mahalle baskısına, ardından tehditlere, sorgulamalara, şiddete maruz kaldılar.

Bu aşamada başarıya ulaşıldı. Sokak eylemlerine katılım çok büyük ölçüde sağlandı. Güneydoğu’da sokak çatışmaları ve savaş alanı manzaraları her gün ekranlara getirildi. Ancak halk ayaklanması yine de sağlanamadı.
3- Alternatif Yapı: Halk ayaklanmasının sağlanabilmesi için finansman, kamu otoritesinin çökertilerek yerine kendi otoritelerinin ve kurumlarının ihdas edilmesi için plan devreye sokuldu. KCK yapılanması vergi toplamaya, kolluk gücü oluşturmaya, yargılama yapmaya, belediyelere kendi başkanlarını atamaya başladı.

Süreci, böylece adım adım uygulayan PKK için 2012 Final Yılı olarak planlanmıştı.
Ancak beklenmeyen bir şey oldu: KCK Operasyonları…

PKK’nın ayaklanma altyapısı ve alternatif devlet yapılanması zincirleme operasyonlarla yok edildi. Operasyonlar esnasında ne geçmişteki gibi fail-i meçhuller ne de işkence vardı. Tamamen yargı birimlerinin kontrolünde, delilli dosyalı yasal soruşturmalar şeklinde ilerledi süreç.
“Köprüden önceki son çıkışa” benzetilen KCK operasyonları ile geri dönülemeyecek bir süreç durduruldu. PKK’nın elindeki en büyük güç, ağır darbeler aldı. Fakat PKK yine de rotasından sapmadı. Final Yılı için süreç revize edildi. Bu kez bir ilçenin düşürülmesi, ilçede kamu otoritesinin tamamen imha edilmesi ve göndere PKK paçavrasının çekilmesi, kurtarılmış bir bölge oluşturulması için düğmeye basıldı. Hedef Şemdinli’ydi.

Sonuçta PKK ancak bir dağın başına paçavra dikip fotoğrafını ANF’ye servis edebildi. PKK’lılar paçavrayı dikip tabanları yağlamışlardı. Çünkü Şemdinli’de cevap sert oldu.
Şimdi ilk baştaki sorumuza dönelim vePKK’nın Final Yılı’na giden süreçteki bütün adımların hangi yöntemle berhava edildiğinin muhasebesini yapalım.
 Başbakan Erdoğan’ın dediği gibi: Final Yılı’nda avuçlarını yaladılar...
Ve bu masada değil alandaki başarıyla oldu.

Şimdi Hürriyet’in dünkü manşetine dönelim ve “2012 Planı” dağıtılmış PKK’nın 2013 Planı’nı anlamaya çalışalım:

Hürriyet’in manşet haberinde özetle; Öcalan’la masada anlaşıldığı, PKK’nın bahara silah bırakması vs var.
Kaypak ve yuvarlak ifadelerle yazılmış bir metin.
Mücadeleyi zaafa uğratmaya çalışanların planı herhalde şu:
Şimdi vatandaşta bir umut oluşacak. Ardından “operasyonlar dursun” söylemleri artacak. TSK’nın üzerinde baskı oluşacak. Operasyonlar devam ederse eleştiriler ağırlaştırılacak.
Hedef, kış olmasına rağmen durmayan TSK’ya fren koymak ve örgüte dağda kışın rahat bir nefes aldırmak.

Plan tutar, dağdakiler operasyonları kazasız belasız atlatırlarsa, bahar gelir gelmez bir bahaneyle yine saldıracaklar. Ondan sonra hem Hükümet, Köşk seçimlerinin oluşturduğu baskıyla zor durumda kalacak hem de toplumda “hani bitiyordu ne oldu” travması oluşacak.
Örgüt de ben istediğimi yapabiliyorum mesajını vermiş olacak.
Sonra da şiddeti düşürme pazarlıklarıyla seçim eksenli 2014’e giden süreçte alan açma, güç devşirme ve taviz dönemine girilecek.
Benim 2012’nin Final Yılı olamamasına ilişkin muhasebem ve 2013’e yönelik endişelerim böyle.

Mevla görelim neyler…