“Dünya hızla globalleşiyor. Kapitalizm altın çağını yaşıyor. Sömürgecilik dönemi ise çook gerilerde kaldı” türünden bin bir çeşit terane ile uyutuluyoruz.

11 Eylül sonrası için “Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.” demişti Bush.

Zaten eskiden de farklı olmadığını biliyorduk ama evet, gerçekten de hiçbir şey eskisi gibi olmadı.

Örneğin her bir işgal ve her bir katliam için ayrı ayrı bahaneler üretmek ve varsa karşı çıkanları ikna etmek gerekmeyecekti artık. İşi global bir paranoyaya, paranoyayı da otomatiğe bağlayıp “Bakın, yine Müslümanlar!” demek yeterli olacaktı.

 
Bizde 28 Şubat, 9 saat süren tarihi Milli Güvenlik Kurulu Toplantısı ile dünyanın 28 Şubat’ı da 11 Eylül’de ikiz kulelere gerçekleştirilen saldırılarla başladı (ğı söylendi).
Asırlardır yüreklerimiz de tıpkı coğrafyamız gibi parça parça edildi. Acı ve gözyaşının adı Filistin oldu, Afganistan oldu, Bosna-Hersek, Çeçenistan, Keşmir oldu fakat zalim ve mazlum hep aynı kaldı.

Akif, “Bütün maziyi bir tufan, fakat hep boğdu, hep ezdi.” diyeli tamı tamına yüzyıl oldu fakat bugün söylenmişçesine gerçek ve can yakıcı kaldı dizeleri.

Öyle globalleşti ki dünya, biz diyalog yolunu ararken bombalar yağdı kasabalarımıza, köylerimize. Biz birlikte barış içinde yaşama adına üçü bir arada din bahçeleri inşa ederken, Kudüs’ün çizmeler altında inleyen nağmeleri dinmedi hiç. Ortak bahçeler açtık fakat Ayasofya bir gün olsun gülmedi.
 
Mazlum, Irak oldu, Kuveyt oldu, Mısır oldu, Suriye oldu, Libya, Cezayir, Mali, Somali, Pakistan, Sudan, Arakan, İran oldu.
 
Komşu oldu zalim. Reel politik oldu, dost oldu, stratejik ortak oldu, müttefik oldu.  Patriot oldu nihayet ve gelip bağrımıza saplandı.
 
Patriotları getirip diktik fakat Mali için de diplomatik atak başlattık. Oysa “NATO işgal gücü, komutanı da ABD” demiş ünlü Amerikalı düşünür Noam Chomsky.
 
Bir başka ABD’li George Kennan da ta 1948’de üstelik resmi belgelere yansıtmıştı gerçek yüzlerini: “Büyük servetimizi artırmak için insan hakları, ülkelerin yaşam standartlarının yükseltilmesi ve demokratikleşme gibi bazı hedefler öne sürmeliyiz. İdealist bazı sloganları, dünyaya yardım götürme gibi bazı söylemleri bizim dışımızda kullanmalıyız.”
 
Kullandılar ve bütün coğrafyamıza barut, kan ve gözyaşı götürdüler. Topraklarımıza da patriotları getirdiler.
 
Patriotlar, Suriye’den gelebilecek olası bir saldırıya karşı koruma amaçlı imiş.

Hadi canım, güldürmeyin adamı!