Seçim tarihi yaklaştıkça partilerin ve adayların seçim vaatleri de kızışıyor. Artık öyle bir hal aldı ki seçimler değil, vaatler konuşuluyor.

Vaatler açısından en ilginç zamanlar 90’lı yıllarda yaşanmıştı. İki anahtarla başlayıp ofsaytın kaldırılmasına kadar genişleyen vaatler gün gelmiş, “ne verirlerse benden 5 fazlası” denilmek suretiyle otomatiğe bağlanmıştı. Bu seçimlerde de işte o yılları anımsatan vaatler havalarda uçuşuyor.

Partilerin seçmenlerine çeşitli vaatlerde bulunması elbette doğal ve hatta gereklidir ancak özellikle muhalefetin hesapsızca, bol keseden saçtığı vaatler, niçin yıllardır iktidar olamadıklarının da cevabı gibi. Sağcısı, solcusu, dindarı, muhafazakarı yedi kısım tekmili birden ağız birliği etmiş, bol keseden, cömert vaatlerde bulunuyor. Onlar farkında değil belki ama ölçüsüzce yapılan bu vaatlerin seçmende bulduğu ilk karşılık “bekara avrat boşamak kolay tabi” şeklinde oluyor. Böylesine abartılı vaatler, muhalefetin seçmenleri “nasıl gördüğü” konusunda da önemli ipuçları sunuyor. Muhalefetin en önemli yanlışlığı da işte burada başlıyor, seçmeni tanıyamamak. Onlar anlamasa da, anlamak istemese de Türkiye’de seçmen profili değişti. Muhalefet partileri 90’lı yılların argümanlarıyla siyaset yapmak yerine daha sağduyulu, daha ayakları yere basan soğukkanlı projelerle seçmenin önüne çıksalar eminim çok daha başarılı olacaklar.  İktidarın 13 yıllık yorgunluğunun artık temayüz etmeye başladığı, yolsuzluk ve rüşvet iddialarının ayyuka çıktığı, önemli değişimlerin yaşandığı ve en önemlisi de iktidara duyulan güvenin sorgulanmaya başlandığı böylesi bir dönemde muhalefet partilerinin seçmeni kendisine çekebilmek için çok daha ciddi ve güven verici telkinlere ağırlık vermesi gerekirken bol keseden vaatlerde bulunması seçmende güvensizlik yaratıyor. 5 yıl boyunca hükümeti yoksullar üzerinden makarna, kömür edebiyatı yapmakla, sadaka dağıtmakla ve hatta daha da ileriye gidip seçmene rüşvet vermekle suçlayan muhalefetin, seçim zamanı geldiğinde sosyal yardım vaatleri üzerinden oy devşirmeye çalışması, seçmen nezdinde en hafif tabiriyle güvensizlik oluşturuyor. Ayrıca muhalefet başta olmak üzere en çok yolsuzluk, rüşvet ve ahlaki erozyondan şikayet edilen bir ülkede vaatlerin bile yalanı, kandırmayı, rüşveti, iş bilmezliği çağrıştırması,  bu sorunlarla daha çok uzun yıllar baş edemeyeceğimizin de bir göstergesi adeta.