Ukba, her şeyden önce İhlas’ın etrafında BİR olanı arayan gönül hareketidir. Gitmektir, görmektir, ulaşmaktır, sevmektir; sevdirmektir.

Resûllullah Efendimiz’in (s.a.v.) muradıdır. O’nun mübarek alınlarından boncuk boncuk süzülmektir.

Hâl dilini gönül diliyle birleştirmek; aşılmaz sanılan dağları ayakucuyla geçmektir.

Mus’ab bin Umeyr olmaktır; gidilemeyecek yer olduğunu göstermektir. Kaf Dağı masallarının geçersiz akçe olduğunun ispatıdır.

Yesrib’in Medine’ye dönüşüm hicretidir.

Ukba, dudakları susuzluktan şehra şehra yarılmış maşukunu, gözlerine daldırdığı aşk kasesiyle ferahlatmaktır.

Çölün yokluğuna damla damla yağmaktır.

Rahmetle ıslanmak, ezanın sedasıyla gök kubbede bir sancak daha açmaktır. Bilal olmaktır.

Ukba, halka hakla kurulan sofralarda bir buluşmadır.

Hasret gidermektir.

Ukba, ünsiyet kurmaktır.

Hatırlamaktır.

Ukba, verilen sözü tutmaktır.

Kâlû Belâ’dır.

Dünyadan önce dünya için verilmiş ahittir.

Kur’an-ı Azim ile azmetmektir.

Ukba, Allah’a secde etmektir.

Ukba, “Îlâhî ente maksûdî ve ridâke matlûbî” diye diye dünyayı eskitmektir!