ALLAH lütfetti bizleri bir Ramazan ayına daha kavuşturdu. Bu rahmet ve bereket ayından yararlanabilmek için görevlerimizi yürekten yerine getirirken, hiç olmazsa bu ayda İslam dünyasının acılarının hafiflemesi için hep birlikte dua etmeliyiz. Geriye dönüp baktığımda hemen her Ramazan ayının ilk günü İslam dünyasının içinde bulunduğu acıklı durumu dile getirmiş, dikkat çekmiş, akan kandan, dökülen gözyaşından bahsetmiş, milyonlarca Müslüman’ın başını sokacak bir çatıya sahip olmadığını, günlerini ve gecelerini sokaklarda, meydanlarda geçirmeye mahkûm oluşlarını üzüntü ile dile getirmişim. Bugün de bu durumda bir değişiklik yok. Belki durum geçmiş yıllara göre daha kötü, daha da yürek yakıcı. Sadece komşumuz Suriye’ye baktığımızda bile yüz binlerce insan kendi yurtlarında kuşatma altında bir lokma ekmeğe muhtaç bir vaziyette hayatta kalmaya çalışıyorlar. Milyonlarca Suriyelinin ise ülkemiz başta olmak üzere komşu ülkelere hicret ettiğini unutmamak gerekiyor. Bu arada 10 binlerce Suriyeli mülteci Akdeniz ve Ege’nin sularında hayıtını kaybediyor. Libya’da çatışmalar sürüyor, Bangladeş’te zalim yönetim Müslüman liderleri bir bir idam ediyor. Mısır oradan farklı değil. Afganistan’da iç çatışmalar neredeyse 40 yıldır devam ediyor. Başlangıçta işgalci Ruslara karşı verilen mücadele gelinen noktada sömürgecilerin kışkırtması ile aynı ülkenin insanları arasında sürüyor. İslam dünyasının tümünde durum farklı değil. Ölen de öldüren de Müslüman. Bu bakımdan Allah bizlere gönül açıklığı versin de hiç olmazsa şu mübarek Ramazan ayı başımızı iki elimizin arasına alıp, “Halimiz nedir? Ne yapıyoruz, yaptığımızın yararı kime, zararı kimlere?” diye düşünme imkânı verirse inşallah gidilen yolun yanlış olduğunu, kaybedenlerin kazanmış gibi görünseler de yine Müslümanlar olduğunun idrakine ulaşabilirsek bundan sonra olsun aydınlık günleri ümit edebiliriz.

Bir başka ifade ile müminlerin kardeş olduğu gerçeğini yeniden hatırlar, buna göre birbirimize surat asarak değil tebessümle yaklaşabilirsek İslam medeniyetinin yeniden ayağa kalkması, yeniden yeryüzünde belirleyici olması mümkündür. Bunun için tek yapmamız gereken Müslümanlar arasında kardeşliği esas alan birliğin sağlanmasıdır. Dünyada yaşananlara bakarak bunun mümkün olmadığını düşünmek inancımıza aykırıdır. Özellikle de böyle bir yaklaşım düşmanlarımızın propagandası altında kalmanın sonucudur. Müslümanlar ayağa kalktığında Haçlı ittifakının sömürüsünün sona ereceği korkusu Müslümanlar arasına nifak sokmaya yönelik küfür cephesinin gayretlerini artırıyor. Buna Müslümanlar içindeki bir takım çıkarcıların destek vermesi de eklenince Müslümanlar layık olmadıkları kötü bir durumda yaşıyorlar. Bunun için bu mübarek ayın manevi havasını içimize çekerek ve hissederek tüm samimiyetimizle Allah’ a yönelirsek o bağışlayıcıdır ve kendine samimiyetle yönelen yürekleri geri çevirmeyecektir. Yeter ki biz ihlâs ile O’na yönelelim ve  “Allah’ım bizleri bağışla, afet. Bizim senden başka sığınacak kapımız yok. Bizi kendi halimize bırakma” diyerek gözyaşı dökebilelim.

Bu arada kan ve gözyaşı içinde hayatta kalma mücadelesi veren dünyanın çeşitli köşelerindeki kardeşlerimizin acılarına ortak olabilmek, biraz olsun acılarını hafifletebilmek için üzerimize düşen görevi de unutmayalım. En yakınımızdan başlayarak  halka halka yayılarak dünyanın her köşesindeki Müslüman’a elimizi uzatabilirsek hem kardeşlik görevimizi yapmış oluruz hem de o insanlar yer yüzünde yalnız olmadıklarını görerek daha yürekli hareket ederler. Bu duygularla bu rahmet ve merhamet ayının İslam âlemine ve tüm insanlığın rahmetine vesile olmasını yüce Allah’tan niyaz ediyor, tüm kardeşlerimin Ramazan’ını tebrik ediyorum.