Çözüm süreci terörün son bulması için atılmış bir adım olarak topluma sunuldu. Bir takım kimseler Kandil ile İmralı arasında mekik dokudu. Belli ki bir takım görüşmeler ve pazarlıklar yapıldı. Şimdilik kimse bu Kandil ve İmralı ziyaretlerinin detayını tam olarak bilmiyor ama çözüm sürecinin bir parçası olarak gerçekleştiğini söylemek için fazlaca bilgiye sahip olmaya gerek yok. Bunun yanında süreç devam ederken teröristlerin ülkeyi terk etmesini, silah bırakmasını sağlamak için sınırlardan giriş çıkışlarında kendilerine ciddi olarak müdahale edilmediği o dönem boyunca gerek bazı siyasiler tarafından dile getirildi, gerek medyanın bir bölümünde bu iddialar yer aldı. Sonuçta çözüm süreci olarak takdim edilen terör örgütünün silahsızlanması ve terörün son bulması çabaları sonuçsuz kaldı ve bir anda terör adeta patladı. Bu patlayış geçen süreyi terör örgütünün çatışmaya hazırlık olarak kullandığını gösterdi. Hâlâ terör olayları devam ediyor. Bu arada terör örgütüne kol kanat geren bir takım ülkelerde bu faaliyetlerini açıktan yürütmeye başladılar. Hatta AB ısrarlı bir şekilde terörün yeniden tarif edilmesini ve bu hususta yasal düzenleme yapılmasını dayatmaya başladı.

Yukarıdan beri aktarmaya çalıştığımız hususlar elbette resmi devlet açıklanmasına dayanmıyor. Resmi açıklama yapılmadığı için de iddialar sadece iddia olarak kaldı ama bu iddiaları doğrulayan bir takım haberlerde medyaya yansımaya başladı. Terör örgütünün çözüm sürecini yerleşim birimlerinde silah ve patlayıcı yığınağı yapmak için kullandığını sürecin son bulması ile başlayan olaylarda gösterdi. Yani iddiaların gerçek olduğunu gördük. Ayrıca son günlerde bazı iddialarda gündeme gelmeye başladı. Söz gelimi CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu bir gazeteye yaptığı açıklamada, “PKK şehirleri silah deposuna çevirirken valilere ‘dokunmayın’ talimatı verenler için suç duyurusunda bulunduk. Bir Cumhuriyet savcısı dava açamıyor” diyor. Kılıçdaroğlu’nun bu sözlerini bundan önceki binlerce açıklamasının bir tekrarı olarak düşünmek mümkündür ama iddia ciddidir. Savcıların dava açıp açmamaları bizden çok kendilerini ilgilendirir ama bu iddialara birilerinin, özellikle de valilere dokunmayın diye talimat verdikleri iddia edilenlerin açıklık getirmesi, toplumu bilgilendirmesi gerekmez mi?

Bu noktada Pazartesi günü bir gazetede, “14 ile silah gömüldü” başlığı altında yer alan haberden kısa bir alıntı aktarmak istiyorum.

Haberde Ankara, Denizli ve Adana’da yakalanan terör örgüt PKK’nın 3 üst düzey sorumlusunun örgütün kanlı planlarını itiraf ettiği belirtilerek şöyle deniyordu:

“Çözüm süreci sürerken yurt dışından özel eğitilen 287 terörist Türkiye’ye gönderildi. Batı illerine gelen bu teröristler, keşif ve istihbarat çalışması yaptı. Ankara, İzmir, İstanbul başta olmak üzere Eskişehir, Muğla, Konya, Şanlıurfa, Antalya, Adana, Denizli, Manisa ve Mersin’de keşif ve istihbarat çalışmaları yapıldı. Çözüm sürecinin devam ettiği yıllarda belirlenen alanlara ileride kullanılmak üzere patlayıcı ve mühimmat gömdükleri kaydedildi.”

Yakalanan üç teröristin iddialarının ne ölçüde doğru olduğunun tespiti emniyet güçleri ve yargının işi olmakla birlikte yıllardan beri ileri sürülen iddialarla örtüşüyor olması çözüm süreci denen dönemin terör örgütü tarafından çözümsüzlüğün temellerinin atıldığı dönem olarak kullanıldığı görülüyor. Tüm bu gelişmelerin ardından çözüm sürecini derde derman olarak sunanların bu iddialarla ilgili toplumu tatmin edecek açıklamalar yapmasını beklemek yanlış olmaz. Çünkü gerçek böyle ise, yani terör örgütü çatışmasızlık dönemini silahlanma dönemi olarak kullanmışsa o zaman ülkeyi yönetenlerin bu konuda da aldatılmış olduğunu gösterir ki, bu da sorumluluğu gerektirir.