Ekonomik kriz ülkemizde etkisini daha fazla göstermeye başlarken Türklerin yurtdışındaki çeşitli bankalardaki paraları daha fazla önem kazanmaya başladı. Hükümet yurtdışındaki paraların ülkeye getirilmesi için hiçbir araştırma ve soruşturma yapılmayacağını açıkladı ve bunun için 2 Mart'a kadar süre verdi. Görülen o ki, şimdiye kadar bu davete fazla itibar eden olmamış. Bunun çeşitli sebepleri olabilir. Sanıyorum insanların yurtdışındaki paralarını getirmemelerinin en önemli sebebi verilen sözlere güvenmemektir. Yani bugün getir paranı hiçbir hesap sormayacağız, vergilendirmeyeceğiz yeter ki paran yurtdışında değil Türk bankalarında bulunsun diyenlerin yarın nasıl bir tavır sergileyeceğine duyulan güvensizlik.

Varlık barışına başvurular için sürenin sona ermesine 2 gün kala Gelir İdaresi Başkanı Mehmet Akif Ulusoy yaptığı açıklamada, "Hâlâ inceleme yapılacak korkusu var. Vallahi billahi incelemeyeceğiz. Bankalardan isim bile istemiyoruz" diyor. Bu arada Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu Başkanı Tevfik Bilgin de yaptığı açıklamada, "Bir kuzey Avrupa ülkesindeki bir bankada Türklerin 60 milyar doları var" diyerek işin sadece bir boyutuna dikkat çekiyor.

Kısacası tüm bunlar global krizin bir yansıması olarak sıcak paranın önemli bir bölümünün ülkemizi terk etmesi, bu arada cari açıktaki yükseliş sonucu ortaya çıkmıştır. Globalleşiyoruz ve küreselleşiyoruz, çağı yakalıyoruz diyerek ülkemizi küresel sermayenin açık pazarı haline getirenler, bir başka ifade ile sıcak paranın yüksek gelir elde etmesi sonucu ülkemize döviz girdisinin artmasını kendi marifetleri sananlar şimdi sıcak paraya güvenmenin yanlışlığını anlayabilmişler midir?

Her fırsatta döviz sıkıtımızın olmadığını, ülkemize yabancı yatırımcıların duydukları güven sonucu döviz akıttıklarını söyleyenler nedense kısa sürede 40 milyar dolar sıcak paranın ülkemizden gitmiş olması karşısında şimdi Türklerin yabancı ülkelerdeki paralarını ülkeye çekmeye çalışıyorlar.

Küreselleşmeyi matah bir şeymiş gibi topluma lanse edenlerin bugün aslında Türklerin yurt dışındaki paraları karşısında hiç şaşırmamaları gerekiyor. Bu ülkede belli bir azınlığın bir ayağı sürekli dışarıda olmuştur. Onlar her zaman paralarının bir bölümünü yabancı bankalarda tutmuşlar, çeşitli ülkelerde gayrimenkuller almışlardır. Kısacası ayaklarının biri Türkiye'de bir diğeri dışarıda olmuştur. Bu kesim parayı Türkiye'de kazanmış ama kazancının önemli bir bölümünü dışarıya aktarmıştır. Bu bahsettiğim durumu Avrupa'daki Türklerin bulundukları ülkelerde gayrimenkul almaları ile karıştırmamak gerekir. Onlar o ülkelerde kazandıkları paranın bir kısmını yine bulundukları ülkelerde yatırıma ayırmışlardır.

Bir ayağı hep dışarıda olanlar Devlet olarak araştırma yapılmayacağına dair verilen tüm sözlere rağmen paralarını Türkiye'ye getirmemektedirler. Bir bakıma küreselleşen dünyada paralarını da küreselleştirmiş oluyorlar.. Küreselleşmek adına artık sınırların bile önemi kalmadığını sıkça vurgulayan küreselciler için milli sınırların bile bir anlam kalmamış gibi davranıyorlardı. Böyle bir anlayışa prim ve destek verenlerin yurt dışındaki dövizin Türkiye'ye gelmeyişi karşısında telaşa kapılmalarına gerek yoktur. Artık son sözü küresel köyün hakim güçleri söylemektedirler. Milli iradeler giderek değerini kaybediyor.

Millici duruş ve davranışı bize ve bizim gibi ülkelere yasaklayan, bu tür davranışı çağın dışında kalmak gibi takdim eden güçler kendi çıkarları söz konusu olduğunda millici kesiliveriyorlar.

Bu son kriz başta Türkiye olmak üzere bazı ülkelerin uygulamalarını bu vesile ile yeniden gözden geçirmelerine vesile olmalıdır. Çünkü, küresel sermaye sadece kendi çıkarını düşünmektedir. Başların yıkılan çatının altında can çekişmesini sadece seyretmektedir.