GİMDES, "Gıda ve İhtiyaç Maddeleri" konusunda Feshane Kültür Merkezi'nde, hayati meseleleri gündeme getiren uluslararası bir konferans düzenledi. Konferans üç bakımdan bütün insanlık için önemliydi. Dördüncü olarak Müslümanlar için ihmali mümkün olmayan bilgi ve tedbir gerektiriyordu. Beşincisi, Türkiye devleti ve halkı için ayrı bir sorumluluk olduğu görüldü. Tebliğciler, konularına son derece hakimdi, yararlı oldu.
Bütün insanlık için önemli:
1) Gıda ve ihtiyaç maddesi denetlenme ve sertifikalandırılması, yediden yetmişe değil, anne karnından mezara kadar herkes için son derece hayati bir konudur.
2) Gelişen teknoloji ve imkânlar tehlikeli katkı maddeleri, jelatinler, tat ve renk vericiler, homojenleştiriciler, kıvam artırıcılar, koruyucular antioksidanlar, incelticiler, mayalandırıcılar, hormonlar, genetik yapısı değiştirilmiş ürünler gibi doğrularının yanında yanlışlarının ve tehlike doğuranların da bulunduğu yaşanan bir gerçektir. Ferden korunma imkânı olmayan bu tehlikeye, organizasyonlarla tedbir alma zarureti vardır.
3) Konu dikkat alanına çekilince, cazip ambalaj, renklendirme ve reklamlarla insan sağlığı kirli ve tehlikeli bir çöplük içine düşürülebilmektedir. Beden sağlığını koruma dikkati, neticede insanın, ruhunu, düşüncesini de fikir çöplüğü tahribatından kurtarmakta çok daha önemli bir gayret kazandıracaktır.
4) Müslüman için konu, manevi değerleri ve ruh sağlığı için hayaldir. Bu konuda Amerika'dan gelen Dr. Ahmet H. Sakr, Peygamberimizin, kendisine getirilen bir süt için, "ne sütü?" diye sorduktan sonra "nerede otlatıldığı"nı da sorduğunu anlattı.
5) Bugün Malezya, İngiltere, Amerika, Almanya gibi ülkelerde İslâmi ölçülerle gıdaları denetleyip "helal" damgasıyla sertifika veren kurumlar var. İngiltere ve Amerika'dan gelen tebliğciler, "Türkiye, İslâm dünyasının önemli bir ülkesi, Türkiye'den daha geniş ve güvenli bir organizasyon beklendiğini ifade gereği duydular. Bu beklentiye cevap vermek ayrı bir sorumluluktur.
Renklendirme ve katkı maddeleri gibi tahribatı bilinenler bir tarafa hiç bilinmeyenler var. örneğin ekmek ve yoğurt gibi gıdalarda kullanılan maya konusu, özel bir dikkat gerektiriyor. Birçok tabii mayalandırma imkânları bulunurken domuzun midesinde ekşiyen suyu alarak mayalandırmaya esas yapılanlar var.
İslâm'da helal olan hayvan etleri, ot yiyen "otoburlar". Oysa bugün otobur hayvanların gıdaları içine hayvan iç organları ve kemikleri gibi şeylerden elde edilen katkılar katılmakta ve böylece "otoburlar", "etobur" haline dönüştürülmektedir.
Böylesine önemli bir konu, makaleye sığmaz. Bu kısa işaretle, bu konuda bizlere önemli bir organizasyon doğurmak için gayret sarf eden kıymetli zevata teşekkür ediyorum. Değerli kardeşim Dr. Müh. Hüseyin Kami Büyüközer, bu konuya adeta bir ömür verdi. "Gıda ve İhtiyaç Maddeleri Denetleme ve Sertifikalandırma Derneği GİMDES"i kurdu. "YENİDEN GIDA RAPORU" adında 548 sayfa bir kitap yazdı. E-mail: ([email protected]) GİMDES'i bu noktaya taşıyan kardeşlerimize, katkılarıyla konferansa imkân sağlayan sponsorlara, katılımlarıyla konferansı değerlendiren dinleyicilere ve tebliğci muhterem Prof.Dr. Ahmet Akgündüz, Prof.Dr. Mustafa Nutku, Dr. Ahmet H. Sakr, M. Mahzar Hüseyni, TİM'den Y. Kimya Müh. Hüseyin Nakiboğlu, Dr. Mehmet çelen, Dr. H.M. Hadratuzzaman Hosen, Volkan Güler, Gıda Y.Müh. Ayhan Kentbuğa'ya tekrar teşekkürlerimi sunuyorum.