Tartışmasız utanılacak bir pozisyon...
Ortalama bir ahlak anlayışına, vasat bir vicdana sahip her insanı yedi kat yerin dibine batıracak bir durum.
Peki utandı mı?
Gerçeği yalana katmasından, komploya sığınmasından, kırdığı gönüllerden, yıllarca beklenen ümitlerden, iktidar hasretinden, insanlıktan utanıp sıkıldı mı?
Net bir cevap yok!
Önce utanır gibi yaptı ve gitti.
Şimdi dönmek için kırk dereden su getiriyor...
Bir avuç delegenin gözlerinin içine bakıyor; “Bakışlar davetkâr mı, değil mi?” diye...
Sakın kuşkun olmasın; o kalpler meftun, o gözler hayran sana...
Sen onların gönlünde bir yıldızsın, bir şarkısın, bir şiirsin hiç kuşkun olmasın bundan...
Mekanizma öyle kurulmuş çünkü.
Kadrolar varlıklarını, koltuklarını sana borçlular...
Şanlarını, şereflerini, izzetlerini, ikballerini sende arıyorlar...
Onun için ne gerek var?
Politbüroyu adeta Psikolojik Harp Merkezi gibi çalıştırıp; Suikast-Sarıgül-Yapay Gözyaşları-Açlık Grevi-Miting-Derviş’in adaylığı deyip, hedef saptırmaya...
Siz en iyisi “istifadan istifade etmeye” devam edin...
Hani diyordu ya kritik Anayasa paketi oylaması öncesinde
“Türkiye’yi bu gidişten ancak sorumlu, vatansever AK Partili bir avuç milletvekili kurtaracaktır. Onların, gerektiği anda en iyi şekilde görev yapacağını umuyorum.”
Cumhuriyetle yaşıt koca ana muhalefetin düştüğü hallere bakar mısınız?
Şimdi kendisi baş başa talihinin en acı kaderiyle!
Tüm bu olup bitenler bir sürpriz mi CHP için?
Asla!
Felaket geliyorum demiş aylar önce..