“Aynı ırmakta iki kere yıkanılmaz”. Sular akıp gitmiştir. Siyaset istikbaldir, geçmiş dünya şartlarına kilitlenmiş devlet direksiyonu felaket doğurur. çelikte “metal yorgunluğu” nedeni olan zaman aşımı, siyasete izmihlaldir. ABD ve Batı’ya dayanıp, BM’yi takmayarak, sermaye, medya ve evrensel gizli örgüt hakimiyetiyle 3000 yıl önceye kilitli bir hedefle 60 yıldır savaş üreten İsrail, daha nereye kadar kan deryasında yürüyebilir?
Siyonizmin yol haritası, tarih sayfalarında belli. Yahudiler, projede müttefik olmasa da direksiyon Siyonizmin elinde. “Arz-ı Mev’ud” dediği, dünya hakimiyeti. Süleyman mabedini SİYON’da inşa, Davut ve Süleyman ülkesinde saltanat. Tevrat’ın “Sayılar Kitabı” ve “Talmut”taki “Yakuboğulları’ndan (Yahudiler) bir yıldız çıkacak ve İsrail’den bir asa kalkacak, bir uçtan bir uca kadar moab’ı (düşmanı) vurup kıracak, bütün mütecavizleri ezecek.” “Ben gökleri ve yeri sarsacak ve dünyadaki kralların tahtlarını yıkacağım” türü her yoruma açık ifadeler, Allah’ın Yahudi’ye kanlı vaadi olarak algılanıyor.
A) Mesih’le devlet kurmak: Hz. İsa’ya “Sahte Mesih” deyince, Yahudi bir “Mesih” beklentisi başladı. Mesih’le garantilenen zafer, halkı büyüledi. Halkın beklentisi, istismarcıları heyecanlandırdı. Adeta “Mesih” türedi. İlk asırda 55-60 sahte Mesih çıktı. 132 yılında Dini Lider Rabbi Akiba, Bar Kohba’yı beklenen Kral-Mesih ilan etti. üç yıllık saltanat, büyük felaket getirdi. Kohba öldürüldü. Kaçabilenler dünyaya dağıldı. 300 yıl, bir daha Mesih gelmedi. Sonra yine başladı. Yine felaketler doğdu. Giritli Yahudi Moşe (Musa), “Ben Mehdi’yim, Akdenizi, Kızıl Deniz gibi yaracak, sizi Filistin’e ulaştıracağım” diye gece milleti denize döktü. Halife ömer bin Abdülaziz (717-720) zamanı Suriye’de Selene çıktı, çok Yahudi’yi peşine taktı, yakalandı. Halife’ye, “Yahudilerle eğlenmek için yaptım” dedi. Yahudilere teslim edildi. Musul’da İbn-Er-Ruhi, Azerbaycan’a kadar ki Yahudilere kendini kabul ettirdi. Amediye kalesini ele geçirmek isterken öldürüldü. Birçok taraftarı, onun ölümünü kabul etmeyip tekrar geleceğine inanıyor.
13. Asırdan sonra Kabalist Mesihler: Sabatay Sevi (1626-1676): İzmir’de gördüğü rüyaları anlatarak başladı. Filistin ve Mısır’a gitti. çok taraftar topladı. Savaşı başlatıp Yahudi devletini kurması beklenirken yakalanıp İstanbul’da sorgulandı. Müslüman oldu. Arnavutluk’ta ikamete memur edildi. Taraftarları 3 gruba ayrıldı:
1) İzmirliler: ölümü gerçek değil. Görünüşte öldü. Bir gün gelecek diye bekliyorlar.
2)Yakubcular: Sabatay ölünce Mesihlik kardeşi Yakub’a geçti. İleride dönecek.
3) Dönmeler: “Sabatay Müslümanlığı görünüşte kabul etti. Yahudi dininde sadıktır. Biz de aynı yolda, görünüşte Müslüman, gerçekte Yahudi olmalıyız.”
Bunlar önemlileri. Mesih’ler devam etti. Yemen’de Şükr-el-Kuheyl. (1868)
B) Siyonistlerin devlet kurma çalışmaları:
İsrail devletine yön veren ve direksiyonu kilitleyerek, şartları değerlendirme imkanı bırakmayan bu tarihi beklenti, XIX. Asır sonunda “önce devlet, sonra mehdi”ye dönüştü.
İngiliz Oliger Paulli 1695’te Kral William III’ten Filistin’de Yahudi devleti istedi.
1798’de Fransız Yahudileri, Filistin için hükümete müracaat etti.
İngiliz Yahudileri, 1839’da Suriye ve Filistin’e yerleşme hakkı için kampanya açtı.
Moritz Steinschneider 1840’da Viyana’da Yahudi bağımsızlığı için dernek kurdu. “Yahudi milletinin dirilişi; Kuruluşu” gibi kitaplar neşrettiler.
1891’de Amerika Başkanı Benjamin Harrison’a müracaat ettiler.
1897 Basel’de 1. Siyonist Kongresi kararlar aldı.
(Pazartesi: İsrail devlet projesi Türkiye ile kavgalı)