BDP, tutuklu KCK sanıklarından 6’sını aday gösterdi ve seçtirdi.
Bu sadece bir gerilim stratejisiyle anlaşılamayacak kadar iyi planlanmış bir hamleydi.
BDP, tutuklu sanıkları vekil olsalar bile, ilgili mahkemelerin tahliye kararı vermeyebileceğini bile bile bu isimleri aday gösterdi.
Seçimi, teröristleri hukukun elinden kurtaran birer araca dönüştürmeye çalıştılar.
Legal mecraları illegal amaç için kullanmaktır bu.
BDP’nin asıl derdi KCK sanıklarının çıkarılması, vekil olması ve Meclis’te yapılabilecek çalışmalar değildir.
Şiddetten beslenen BDP’nin asıl amacı kavga çıkarmaktır.
BDP’nin zihni arka planında da kavga yoluyla her şeyi elde edebilecekleri algısı oluşmuştur.
BDP’nin adayları doğrudan Kandil’den belirlenmiştir.
PKK, tutuklu KCK sanıklarını BDP’den aday göstererek, BDP aracılığı ile hukuka dayatmada bulunmaktadır.
Sonra da “Tahliye yoksa Meclis’e girmeyiz” açıklamalarıyla yargıya baskı ve şantaj yapılıyor.
Eğer hukukun gereği yapılmaz da hukuk sokağa uydurulursa KCK’lılar TBMM’ye girecekler.
İlgili mahkemelerin tutuklu sanıkları tahliye etmeleri durumunda, örneğin BDP sonraki seçim için 6 değil 40 tutuklu sanığı milletvekili adayı gösterip seçtirmeyi düşünecektir.
Siyaset, teröristleri yargıdan kaçırarak milletin meclisine taşıyan bir kurum haline gelecektir.
Ve asıl önemli hamle:
BDP çok önemli bir test gerçekleştiriyor.
Tutukluları aday gösterilerek sokak olayları ve şiddeti kullanarak, tehdit ve şantaj ile salıverilmelerini test ediyor.
2015’te APO’yu vekillik yolu ile dışarı çıkarmanın ön test ve provası bunlar.
Hamlenin ikinci ayağı ise “kazan-kazan” stratejisi.
Tutuklu 6 sanığın tahliye edilmesi, çıkarılan 36 vekilin yanı sıra PKK için yeni bir zafer olacak, hukuk alaşağı edilmiş olacak ve militan hüviyetinde 6 yeni vekil Meclis’e taşınmış olacak.
Tutuklu 6 sanığın tahliye edilmemesi durumunda BDP için top koşturmayı sevdiği kaos ve kavga ortamı hazırlanmış olacaktır.
Mahkemenin tahliye kararı vermemesi durumunda Meclis’e giremeyecek iki örgüt Ergenekon ve PKK’dır.
Unutmayın; “Tutukluların serbest bırakılmasının bir sonraki aşaması Apo’nun dışarı çıkarılmasıdır.”
Ece Temelkuran, Ruşen Çakır, Nuray Mert ve Can Dündar gibi isimler, PKK’ya yönelik KCK davasına karşı olmakla birlikte aynı zamanda Ergenekon Davasına karşı isimler.
Seçim öncesi başta Sedat Ergin olmak üzere bazı yazarlar, CHP’ye akıl verirken Ergenekon sanıklarının aday gösterilmemesini tavsiye etmişlerdi.
BDP’liler TBMM hamleleriyle mahkemelere baskı kurmak istiyorlar.
Vatandaş kendilerini seçti, memnun olmadıkları bir yasa, düzenleme varsa Meclis’e gelip hukuk zemininde değiştirmek için çalışsınlar.
Bunun yolu demokrasinin hiçbir renginde sokak olayları ve şiddeti kullanmak olamaz.
Demokratik haklar milletin iradesi delinerek savunulamaz.
Erdoğan, 2002 seçimlerinde partisi tek başına iktidara gelecek kadar vekil bulduğu halde, yasaklı olduğu için seçimlere giremedi.
Ama arkadaşları demokratik biçimde TBMM’ye gittiler, o anti demokratik yasayı değiştirdiler ve Erdoğan Başbakan oldu.
Hak arama yolu budur.
Halkın iradesi Meclis’te teşekkül eder.
Sokakta ve şiddette değil.