LOS ANGELES
Yalçın Akdoğan’ın iki gün süren röportajını tekrar hatırlatıyorum ama, çok önemliydi.
Devletin korkmayacağını, sinmeyeceğini gösterdi.
Bir yerde bomba patlamasın, kırsaldan saldırı gelmesin diye bir aydır 14-15 saat mesaiyle çalışan güvenlik birimleri için Başbakan Erdoğan’ın çevresinden bir isimden bunları duymanın duygusal anlamını herkes kavramayabilir.
Ama ben biliyorum.
Zaten tarih, KCK operasyonunun geciktirilmesinin maliyetini bir bir ortaya çıkarmıyor mu?
Bugün patlayan bombalar bu maliyetin bir kısmı sadece.
PKK’nın son iki yıldır bölge halkının zihinlerinde kazandığı mevzi ise asıl bize “eyvah” dedirten nokta.
Neyse ki yanlıştan dönüldü.
Osman Baydemir’in bir belediye işçisi tarafından aşağılanarak sorgulanması bile başlı başına KCK operasyonlarının gerekliliğinin kanıtı.
Çünkü KCK, PKK’nın üstünde bir yapılanma ve para da, beyin de, yönetim de burada.
Memleketin içinde kurulan bir paralel devlet bu.
Cem Uzan, çifte hesap sistemi kurdu diye 20 milyar doları gitti.
KCK, devletin içinde paralel devlet kuruyorsa 500 tutuklu normaldir.
Hatta az biledir.
İçişleri Bakanı’nın deyimiyle gerekirse PKK’nın telaffuz ettiği 4 bin rakamına da ulaşır bu. Hiçbir devlet böyle bir yapılanmaya müsaade etmez.
Gelelim asıl konumuza...
KCK operasyonlarına paralel olarak bölgenin nasıl rahatladığına.
Eskiden Öcalan’ın saçının kılına zarar gelse Güneydoğu şehirleri ve İstanbul varoşları savaş alanına dönüyordu.
Çünkü KCK evlere baskı kuruyor, eylemlere hiçbir ferdi destek vermeyen aileler mimlenip bedel ödettiriliyordu.
KCK çökertilip halkın üzerindeki baskı kırılınca bakın neler oldu?
Öcalan için düzenlenecek Gemlik yürüyüşüne Hakkari ve Şırnak’tan kimse gitmek istemedi. BDP Hakkari’den 100 otobüs kaldırılacağını ilan etmişti ama bunu 3 otobüse kadar düşürmek zorunda kaldı.
Valilik ona da izin vermeyince derin bir “oh” çekip rezil olmaktan kurtuldular.
Diyarbakır ve Batman’da insanlar polise “bizi zorluyorlar” diye şikayette bulunup, organizatörlere tepki göstermiştir.
BDP, Gemlik’e gidemeyince işi “oturma eylemine” çevirdi.
Kale olarak gördükleri Diyarbakır Şehir Merkezi’nde 9 BDP’li vekil kendini yırta yırta ancak 400 kişi toplayabildi.
Siz her şeyi Öcalan için yaparsanız, arkanızda destek filan bulamazsınız ey BDP’liler.
Geçmişte bulduğunuz destek KCK korkusuylaydı.
Korku dağları yıkılınca destek bulmanızın tek şartı Öcalan için değil Bölge Halkı için çalışmanız.
Başbakan’ın karşısına Öcalan’ın hücresine pencere açılması için çıkmayıp, Diyarbakır’ın bozuk altyapısı, Hakkari’nin tarımsal alanda desteklenmesi, Urfa’nın sulama problemi için çıkarsanız Kürt halkı size destek verir artık.
Eski devir kapanıyor.
Öcalan ile Öcalan için pazarlık edilirken, bu halk niye cezaevine girsin, niye gaz bombası yesin. Örgütte ve silahta ısrar eden dağdaki tiranlar çünkü...
Örgütün ne mal olduğunu halk gördükçe içten soğuyor.
Kandil bombalanırken, Bengi Yıldız’ın sevgilisiyle Bodrum’da tatil keyfi yapması bu işin kopuş noktası...
¥
Güneydoğu’daki insanların örgütün bu kirli yüzünü görmesi engelleniyor, perdeleniyor, örgüt kapalı devre bir enformasyon sistemi oluşturmuş çünkü.
Bölgede korkunç bir mahalle baskısı var...
Şerif Mardin biraz da bu mahalle baskısı üzerine akıl yorsun bir zahmet.
Silah korkusuyla bugüne kadar BDP sanki herkesin desteğini kazanmış gibi gösterildi, sandıktaki son tablo bile bundan kaynaklandı...
Kendilerine şimdi “liberal” kılıfı takan ama gençlik yılları sol terör örgütlerinin içinde geçen, Cengiz Çandar, Hasan Cemal, Ruşen Çakır, Oral Çalışlar, Mehmet Ali Birand ve benzerlerinin kendileriyle özdeşleştirdikleri dağdaki silahlıların karşısında artık gerçek bir devlet var. Hasan Cemal’in imdada yetişmeye çalışan sarı kırmızı yeşil kapaklı ihanet kokan kitabı da bunu durduramaz.
Cumhurbaşkanımızı ziyaret edip psikolojik operasyonunu sürdürecek ama kararlılıktan geri adım artık akla zarar.
Özetin özeti: Eski Açılımcılar ve KCK bardak oldu.
Suyunu da Kürt kardeşlerimizle beraber içeriz.