Önce hastalık haberini aldık... Ailecek bu haberin acısını yaşarken ertesi gün ulaşan ölüm haberin hepimizi derinden yaraladı. Mücahide kardeşim Fatma Cansız'ın hastalığı ilerlediği bir noktada haberimiz olmuş belli ki... Ölüm Allah'ın emri... Her canlı ölümü tadacak bunu da biliyor ve iman ediyoruz. Ancak, sanıyorum insan senin gibi genç yaşta kaybettiğimiz ömrünü davasına adamış bizim gibi ileri yaştakilere bile çalışkanlığın, davasına bağlılıktaki samimiyetin ile örneklik teşkil eden genç mücahide kardeşlerimizin arkasından daha çok üzülüyor.
Ölüm Allah'ın emri ama birbirimizin hastalığından çok geç haberdar olmamız ayrı bir üzüntü kaynağı oluyor.
Fatma Cansız Saadet Partisi Sincan İlçe Teşkilatı Kadın Kolları Başkan Yardımcısı bir kardeşimizdi. Kendisini davasına adamış, bir diğer ifadeyle davasının delisi bir kardeşimizdi. Ankara'da nerede bir etkinlik varsa Fatma'yı orada görürdünüz. Özellikle seçim kampanyalarında sabahtan arkadaşları ile yollara düşer, davasını anlatmaya ve tanıtmaya çalışırdı. Davasını bir kişiye bile olsa saatlerce usanmadan anlatır, eğer o gün iki kişiyle konuşmuş ise akşama birinin üyelik kağıdını doldurmuş olarak teşkilatına dönerdi. Konuşkan, candan bir yapısı vardı. Onun için teşkilatı için yaptığı hiçbir çalışma ve yaptığı iş yorucu gelmezdi. Davasına olan sevgi ve düşkünlüğü hiçbir çıkar ve beklentiye dayanmazdı. Tek hedefi Allah'ın rızasını kazanmaktı. Şimdi hiç beklenmedik bir anda aramızdan ayrıldı ve ahirete intikal etti. Allah'ın onu özlemini çektiği Cenneti ile mükafatlandırmasını ve orada sevdikleri ile birlikte olmasını diliyor ve başta anne, babası ve tüm akrabaları ile en az aile fertleri kadar kendisine yakın bulduğu teşkilatta birlikte çalıştığı kardeşlerine sabır temenni ediyorum. Çok uzaklarda bizlerin yaşadığı üzüntünün çok daha fazlasını dava kardeşlerinin yaşadığını biliyor ve hissediyorum.

Elbette Allah'ın rahmetine kavuşan Fatma Cansız'ı benim arkadaşları kadar yakından tanımam mümkün değil. Bazı vesilelerle görmüş, sohbet etmiştim. Ama, O'nunla ilgili eşimden hep çok güzel şeyler dinledim ve bu dinlediklerim ona gıpta etmeme vesile oldu. Çünkü, daha ilk görüşmenizde davasına olan bağlılığındaki samimiyeti görüyor ve hissediyordunuz. Buna birde hayata bakışı ve algılayışı eklenince sevdiklerini Allah için sevdiğini sevmediklerine Allah için buğz ettiğini rahatlıkla görüyordunuz. Tüm dünyası ve düşüncesi davasına odaklanmış, soruları hep davası ve davasının geleceği üzerine toplanmıştı. Kendince gördüğü bazı olumsuzluklar O'nu derinden yaralar, üzerdi. Hep doğrudan yana olmanın gayreti içindeydi. Hasta yatağında ziyaretine giden Muhterem Elif Erbakan'ın Hocamızın bir takke ve tespihini götürmesi sanıyorum O'na verilebilecek en büyük ve en güzel hediye idi. Çünkü Fatma'nın Erbakan Hocamızın vefatının arkasından tüm Milli Görüşçüler gibi yaşadığı üzüntüyü çok iyi biliyorum. Hocamızın emanetine sahip çıkmak için çok daha fazla çalışmak gerektiği inancı ile hareket ederdi. Kısacası O kendisini gerçek anlamda davasına adamıştı. Ve hayatını o yolda tamamladı. Geride bıraktıklarını büyük bir acıya gark ederek aramızdan ayrılıp çok genç yaşta gitti. Kim bilir O bizden belki daha şanslıdır. Çünkü çok yaşamak ahiret için azık toplamaya vesile olmuyorsa uzun ömrün insana zarardan başka verdiği ne olabilir ki..Hemen belirteyim kaybettiklerimizin arkasından yazmakta zorlandığın üç ya da dört yazıdan birisi bu oldu. Çünkü, iki gündür ailecek büyük bir üzüntü içindeyiz.Üzüntümüzü hastalığı sırasında haberimiz olmadığı için ziyaretine gidememiş, vefatında tabutunun arkasından yürüyememiş olmak bir kat daha artırıyor. Ama dualarımız hep onunla birlikte olacak. Ve Onu hep sevgi, saygı ve hayırla anacağız.