Son dönemde sağ ve ölü ele geçirilen PKK’ların arasında Türkiye Cumhuriyeti uyruklu olmayanların oranı yüzde 50’yi geçmiş durumda.

Açılımla PKK’nın bitmeyeceğinin kanıtı bu oran...

Kürtlerin tek parti tarafından gasp edilen haklarının –bir kısmı iade edildi- tamamı iade edilse de, hatta BDP’nin istediği bütün kültürel, etnik ve dil talepleri karşılansa da PKK’nın bitmeyeceğinin kanıtı.

Savaşan kadrosunun yüzde 50’si Suriye, İran, Ermenistan uyruklulardan oluşan bir örgütü, Türkiye Kürtlerinin haklarında yapacağınız iyileştirmelerle bitiremezsiniz.

Kültürel haklar, örgütün göstermelik talebi çünkü.

Örgüt; Türkiye’yi zayıf düşürmek, bölgede ve dünyada strateji planlayamaz hale getirmek, içe döndürmek için varlığını sürdürüyor şu an.

Örnek verelim:

Türkiye şu an Suriye konusunda doğru ya da yanlış, kendi belirlediği politika üzerinde ilerliyor.

Ama İran ve Suriye örgütü kullanarak, Hükümeti bu politikadan sapmaya zorluyorlar.
Son karakol baskınına bakalım.

Şehitlerimizin DNA tespitiyle kimlikleri belirlenebilecek derecede parçalanmasına neden olan patlayıcının, DİOMİL-AP-DN 11 denilen İran yapımı bir patlayıcı olduğu tespit edilmiş.

Türkiye’nin rotasını belirlemek için dün başka ülkeler kullandı PKK’yı, bugün başka ülkeler kullanıyor tek fark bu...

Son dönemdeki politikalar nedeniyle azalan dağ kadrosuna takviye bile sorun değil.

Kendi ülkelerinin vatandaşlarından yapıyorlar takviyeyi.

İran’da, Suriye’de ve Irak’ta, hayattan bir amacı olmayan, perişanlık içinde, kimlik arayışındaki genç kitle o kadar büyük ki, terörize edilecek insan kaynağı problem değil.

Örgütü kullananlar değişince, ağırlık merkezi de değişiyor.

PKK hemen duruma göre organize olup, Suriye kökenlileri savaşan kadronun başına getiriverdi.

Şu an Avrupa kanadı etkinliğini kaybetti bu nedenle.

Aslında PKK’yla savaşıyor gibi gözüksek de arkasındaki devletle savaşıyoruz. Şemdinli’de gelen örgüt mensubu sayısı yaklaşık 300’dü, 170 kadarı öldürüldü, 100 kadarı çemberde deniliyor.

Kayıp vermemek için çok dikkatli davranılan operasyonda sadece iki şehit verildi.

Yavaş ilerlenmesinin bir nedeni de örgütün geri çekilme kararı aldıktan sonra güzergaha döşediği mayınlar...

Mayınların menşeine bakıldığında DM 11 Tipi Anti Personel mayını olduğu görülüyor.

Bunlar da İran üretimi...

Geçmişte PKK’nın mühimmatı Amerikan ve Rus yapımı, sonraki yıllarda Saddam rejiminden yağma edilenler oluyordu büyük çoğunlukla.

Şimdi mühimmat değişti...

Çünkü düdüğü çalan değişti...

Bunları düşünün ve aslında Şemdinli’de kiminle savaştığımıza karar verin... Çünkü savaştığımız asıl gücü gördüğümüzde PKK’nın nasıl bitirileceğini anlayacağız.

Selahattin Demirtaş’la ya da başka bir uzantıyla oturup konuşmakla PKK bitmez...

PKK’yı Türkiye’ye saldıramaz, saldırdığında imha olacağı duruma getirmeliyiz. Operasyon yapamayan PKK, arkasındaki ülkeler için enstrüman olmaktan çıkar. Kimse boşa yatırım yapmaz...

Karakollarımızı yenileyip basılamaz hale getirelim, envantere katılma tarihi sürekli ertelenen ANKA konusunda ısrarcı olalım, teknolojimizi geliştirelim, askerimizi profesyonelleştirelim, istihbarat zafiyetlerini giderelim, PKK’ya karşı gerçekten savaşan Komuta Kademesi’ni kuralım...

Yani kendi göbeğimizi kendimiz keselim...

Biz sağlam duralım, işimizi yapalım...

Kürt meselesinde demokratikleşmeyle; teröriste karşı silahlı mücadeleyi kararlılıkla sürdürme birbirine alternatif değil.

Post Jakobenlerin bu tuzağına düşmeyelim...