Ankara bombalamasında 102 vatandaşımız hayatını kaybetti, hala hastanede yatanlar var. Tabi ki hepimiz üzüldük. Acının partilisi, mezhebi, etnik kökeni olmaz. Bu ülkede yaşayan herkes hangi görüşte olursa olsun Türkiye bedeninin bir parçası gibidir. Hepimiz bir vücudun azaları gibiyiz. İnançlarımız bize birbirimize bu şekilde bakmayı öğretmiştir.

 Hal böyle olmasına rağmen bombalamadan sonra yapılan yayınlarda bu şuur ve hassasiyetin milyonda birini göremedik.. Bir terör hadisesi, bir defa daha ayrımcılığın, bölücülüğün istismar aracı haline getirildi. Bugün’de O.Cengiz gibi yazarlar ve başkaları saldırıyı Kürtlere yönelik bir saldırı olarak takdim ettiler. Bu bakış tarzının, bir eylemi takbih etmekten çok o eylemden ayrımcılık sağmaya çalıştığını söylemeye gerek yok. Ortak acımız, ortak üzüntümüz demeye dilleri varmıyor. Çünkü acıları ortaklaştırmak bizi millet yapar, kardeş yapar, içimize sokulmaya çalışılan fitne tohumlarını yok eder. Onun için ısrarla saldırıyı PKK ağzıyla yorumlamaya devam ediyorlar.

Acıları etnikleştirmek ahlaksızlığın en dip şeklidir. Kaldı ki Ankara saldırısında etnik bir grubun hedef alındığını söylemek tam bir aymazlık ve çarpıtmadır. Orada herkesin her gruptan insanın bulunduğunu cenaze merasimleri gözler önüne serdi. Birçok insanın Türk bayrağı ile gömüldüğüne TV ekranları vasıtasıyla tanıklık ettik. Üzerine PKK paçavraları örtülenleri de gördük. Meydanda önemli miktarda CHP’linin de bulunduğu Malatya’dan gelen 11 gencin ölümü ile anlaşıldı. Dolayısıyla mağduriyet, acı, üzüntü söz konusu olunca hemen Kürtlük üzerinden propaganda yapmak toplumu kışkırtmaktır. Bombalamayı Kürtlere yönelmiş bir saldırı olarak takdim Kürtlük damarını harekete geçirip insanları sokağa teşviktir. Bunları anlamıyor değiliz. Sureti haktan görünerek, demokrasi, barış maskesi altında nasıl bir hainliğin, ayrımcılığın yapıldığını biliyoruz.

Oysa kendini patlatan canlı bomba Y.E.Alagöz de Kürt. Saldırıyı yapan Kürt kökenli olunca bu bir Kürt saldırısı demek ne kadar abes ve absürt ise, Kürt kökenli birinin patlattığı bombadan Kürt etnisine yönelik bir saldırı çıkarmak ondan daha abes ve saçmadır. Saldırı milletimize, Türk milletine yapılmıştır. Hedef bu ülkenin birliği, bütünlüğü kardeşliğidir. Bomba parçalarını alıp oraya buraya atarak Kürtlük hedef alındı demek, o bomba ile hedeflenen amaca hizmet etmektir. Bu kabil yorumları görünce bombayı atan IŞİD militanı da olsa arkasında bu sonucu almak isteyen PKK ve hempaları olduğunu düşünüyorum.

BAHÇELİ’Yİ DİNLERKEN...

Bahçeli üst üste iki TV programına çıktı. Prensip olarak kişilerle ilgili yazı yazmıyorum. içinden çıktığım bir topluluğu eleştirmeyi, incitmeyi de doğru bulmam.. Eleştirim, siyasi bir pozisyona ve serd edilen bazı görüşleredir.

 Bahçeli, AK Parti’den beşinci bir partinin çıkacağını söyledi. Bu, aslında iktidar umudu olmayan bir genel başkanın tabanını yatıştırmak için bulduğu bir çıkış yolu. 5. bir parti çıksa ne olur, çıkmasa ne olur, bunun MHP’ye bir yararı var mı?

Bu tip siyasi atraksiyonlar tamamen tribünleri yatıştırma maksadına matuftur. AK Parti’den başka bir parti çıkmaz. Kimse boşu boşuna kendini kandırmasın. AK Parti’de herkes görüş ve kanaatlerini söyleyebiliyor, çalışana bütün kapılar açık. Aynı şeyi Bahçeli’nin siyaset tarzı için söyleyebilmek mümkün mü? Biraz öne çıkan, çalışan, popüler olan Bahçeli’nin lisanıyla haindir. Sinan Ogan ile Meral Akşener’den bahsederken yüzünün ne hal aldığını, nasıl karardığını, herhalde fark etmişsinizdir.

 Siyaset akılla, özveriyle, çalışmayla yapılır, oturarak, yatarak, siyaset yapılmaz. Bu satırların yazarı son on günde  5 il gezdi, en az 40 konuşma yaptı. Başbakanımız durup dinlenmeden il il geziyor. Ya MHP lideri, kaç il gezdi, kaç toplantı yaptı? Bahçeli’yi seyrederken, bu dünyada MHP’ye lider olmak varmış  demeden edemedim. Miting yok, gezmek yok, terlemek yok, mücadele yok, yan gelip yat, bir de onu bunu ekleştir. Bu saltanat Sultan Süleyman’a bile nasip olmadı. AK Parti’yi yatanlar, oturanlar, konforunu bozmayanlar değil, terleyenler, yorulanlar eleştirsin.