Ankara’da okulların tatil olması trafikte her zaman bir rahatlamaya yol açar. Buna bir de hafta sonları resmi dairelerin tatili eklenirse trafikte her zaman yaşanan sıkıntı ve stres yerini rahatlığa bırakır. Bu bayram münasebetiyle tatilin 10 güne çıkarılması büyükşehirleri, özellikle de Ankara’yı köye çevirdi dersem abartmış olmam. Her sabah evden işyerime 1,5-2 saatte gidebilirken geçtiğimiz Cumartesi’nden bu yana bu mesafe 30-40 dakikaya indi. Özellikle Cumartesi günü her zamanki alışkanlığımla evden her zaman çıktığım saate çıktığım halde işyerine geldiğimde şaşırmadım dersem yanlış olur. Hiçbir yerde tıkanan trafiğe takılmadan, stres yaşamadan iş yerine ulaşmak gerçekten güzel ve insanda bir rahatlık oluşturuyor. Bu rahatlıkla insan Ankara hep böyle olsun istiyor. Ancak, bu rahatlık hayatı ve bizlerin işini kolaylaştırırken esnafın ciddi bir sıkıntı yaşadığını görüyorum. Her zaman gittiğim berberde bayram öncesi günlerde genellikle sıra oluşur, önceden telefon eder randevu alarak giderken bu defa telefon etmeden geçerken uğradığımda dükkânda kimsenin olmadığını gördüm ve hiç beklemeden tıraşımı olup çıktım. Ama bizim bu rahatlığımıza karşılık berber sıkıntılı idi. Çünkü geçen bayramlara göre bu defa işler çok durgundu ve bayramdan beklenen hâsılat gerçekleşmiyordu.

Hemen belirteyim ki uzun tatil döneminde şikâyetçi olan sadece berberler değildi. Çocuğuma bir şeyler almak için her zaman gittiğim dükkânlarda da benzer bir sessizlik söz konusuydu. Hatta bir tuhafiyeci tanıdığım yıllardan beri çalıştırdığı dükkânı ev sahibi ile anlaşamadığı için yeni bir yere taşımak durumundaydı. Ancak, dükkân sahibinden bayram sonrasına kadar izin istemişti. Yani taşınma işini bayram sonrasına ertelemişti. Onun dükkânını da diğer günlerden farklı görmedim. Konuyu açınca uzun tatilin büyükşehirlerdeki esnaflar için iyi olmadığını, buna karşılık turizm bölgelerinin işine yaradığını söylüyordu. Bir başka arkadaş ise otel sahiplerini memnun etmek için alınan bu uzun tatil kararının ekonomideki menfi etkilerinin bayramdan sonra hissedileceğini ileri sürüyordu. Hatta pek çok esnafın çek ve senet ödemelerini genellikle bayram alışverişinin ardındaki bir tarihe attığını, ancak bayram alışverişlerinin böyle gitmesi halinde pek çok çek ve senedin ödemesinde güçlük yaşanacağını söylüyordu. Tüm bunları tatilin uzatılmasına karşı çıkmak için aktarıyor değilim. Ortaya çıkan bir gerçeğe dikkat çekmek için ifade ediyorum. Bu tatil günlerinden trafikte yaşadığım rahatlık sebebiyle şikâyetçi olmaktan çok memnunum ama benim memnun olmam elbette tek başına yeterli değil.

Kısacası, alınan bir karar ve uyulama toplumun bir kesimini mutlu ederken bir başka kesimini sıkıntıya sokuyor. Bunun yanında bayramların tatil günleri gibi algılanması da bayramın heyecanını ister istemez azaltıyordu. Bu bakımdan bayram günlerinin özellikle büyük şehirlerde tatil günleri olarak algılanmasının toplumsal yapımızda ve adetlerimizde ciddi değişikliklere yol açtığını söylemek yanlış olmaz.