ÜLKE olarak yaklaşık 40 yıldır terör örgütleri ile mücadele ediyoruz. Söz konusu örgütler zaman zaman değişik adlar altında ortaya çıksalar da ülkemiz açısından sürekli hareket halinde olan PKK ile mücadelede yaşadığımız insan kaybını maddi olarak değerlendirmek düşünülemez. Çünkü her bir ferdimizin bedeli dünyalara değer. Bunun yanında terörle mücadelede bugüne kadar harcadığımız maddi miktar düşünülürse terör örgütlerinin arkasındaki ülkelerin ülkemizi maddi ve manevi bakımdan tahrip etmenin, bölgede bir güç olarak ortaya çıkmasını önlemenin peşinde oldukların söyleyebiliriz. Bir diğer ifadeyle Türkiye sürekli olarak terör örgütleri ile meşgul edilerek bölgemizde her türlü belirleyiciliği ellerinde tutmak istiyorlar.

Soğuk savaş yıllarında dünya iki kutuplu idi ve bölgemize yönelik faaliyetlerde bulunan terör örgütlerinin bazılarının arkasında Rusya, bir kısmının ise ABD ve AB ülkeleri vardı. Bu ülkeler kendileri perdenin arkasında fazla bir zarara uğramadan Türkiye’yi teslim almaya çalışıyorlardı. Ancak Sovyetler Birliği’nin dağılması ile bölgemizde ABD ve yandaşlarının yalnız kaldığını söylemek gerekir. Her şeye rağmen ülke olarak terörle mücadelemizde hiç geri adım atılmadı. Atılmadı ama muhatabımız hep terör örgütlerinin militanları oldu, onlara vurduk. Onların silahlarını ellerinden almaya çalıştık ama söz konusu örgütlerin arkasındaki güçler silahların bir kaç mislini bazen doğrudan bazen bölgemizdeki ülkelerin yöneticileri ile işbirliği yaparak takviye ettiler.

‘Eşeğini dövemeyen semerini dövermiş’ misali söz konusu örgütleri besleyen, eğiten, piyasaya sürenlerle bu örgütlerin bağı kesilemediği için istenen sonuca ulaşılamadı/ulaşılamıyor. Bu bakımdan esas vurulması ve etkisiz hale getirilmesi gereken bu örgütlere destek veren ülkeler ve örgütlere yönelmek gerekiyor. Çünkü terör örgütleri ile perde arkasındakilerle bağları kesilebildiği takdirde hiçbir terör örgütü uzun ömürlü olmaz. Bölgemiz söz konusu olduğunda terör örgütlerinin arkasında zaman zaman bölgemizdeki bazı ülkeler de bulunuyor olsa da bu ülkeleri etkisiz hale getirmek mümkün. Ancak, binlerce kilometre uzaktan gelerek askeri güçlerini açık denizlerde ve ülkemiz ve komşularımızdaki askeri üslerde tutan sömürgecilerin ne edip edip bölgemizden atılmaları, artık semere vururken, semerin altındaki canlının da canının yanması, etkisiz hale getirilmesi gerekiyor. Bunun söylendiği gibi kolay olmadığını biliyorum. Tüm bunları birilerini suçlamak için dile getiriyor değilim. Ama terörle mücadelede artık kuklalarla birlikte kuklacıların hedef alınması gerekiyor. Söz gelimi ülkemizdeki ABD ve NATO üslerinin terör örgütlerine destek vermek için kullanıldığını görerek ülkemizden atılmaları yönünde harekete geçmek lazım. Bunu yapacak gücümüz yok ise -şahsen buna inanmıyorum- terörle mücadelemiz sürüp gidecektir. Bunun sinyalini Bakü dönüşü Cumhurbaşkanı Erdoğan , “Teröre göz açtırmayacağız, sınır ötesi harekâtı her an yapabiliriz” diyerek vermiştir. Bunun şartları hazırlanarak sözden uygulamaya geçirilmesi gerekiyor. Şartların hazırlanması ise İran ve Irak ile sağlanacak mutabakattan geçiyor.

TSK terörle mücadelede zaman zaman sınır ötesi harekât yapmaktadır. Ancak, istenen sonucun alındığını söylemek mümkün değil. Çünkü uçaklarımız üslerinden kalkar kalkmaz terör örgütlerini koruyup kollayanlar Kandil ya da bir başka merkeze haber uçurmaktadırlar. İstihbaratını da ülkemizde varlıkları ile sağlamaktadırlar. Kısacası artık terörle mücadele terör örgütlerinden çok arkasındaki ülkeler ve güçlerin hedef alınması, kuklacının kuklaları ile arasındaki iplerin kesilmesi şart görünüyor. Bunun için de öncelikli olarak terör örgütlerini destekleyen ülkeler söz konusu olduğunda onların dost ve müttefik olarak nitelendirilmesinden vazgeçilmesi gerekiyor.